BLIJKBAAR IS NIET BIJ IEDEREEN BINNENGEKOMEN, DAT WE NU POLARSTEPS GEBRUIKEN ALS REISBLOG. VOOR DEGENEN, DIE INMIDDELS AL EVEN ZONDER AANVULLINGEN ZITTEN VAN ONZE BELEVENISSEN HIERONDER DE LAATSTE VERHALEN. IN HET VERVOLG PUBLICEREN WE DUS ALLEEN VIA POLARSTEPS.

4-5-2019 Ancona (I)

Na een goede nachtrust ontwaken we weer op deze bijzondere camperplaats. Er zijn een 2-tal hoveniers bezig met bosmaaiers, die later met een bladblazer en een hark aan de slag gaan. Hun manier van opruimen is wat bijzonder, maar als later de "manager" van het terrein arriveert wordt opruimen ook echt opruimen. Er blijkt ook een permanente camperstallig op het terrein met overkappingen, die er netjes uitziet. Als onze katten ook weer even naar buiten willen, sta ik dat toe met hun lijntjes. Godelive gaat douchen en als ik even niet oplet blijkt Grafield weer als een Houdini uit zijn tuig geworsteld. Ik zie hem vrij rondlopen, pak hem op en zet hem in de camper, draai me om om zijn tuig los te maken en terug in de camper blijkt meneer weer verdwenen. Als Godelive terugkomt van douchen en ik haar melding doe van de vermissing, krijg ik geen complimenten dus opsporing in gang gezet. Onder de campers en caravans kijken, over de muur klimmen en in het bos zoeken, waarbij we ondertussen rammelend met de korrelbus en Grafield roepend bezig zijn. Na zo'n 3/4 uur attendeert onze Duitse caravanbuur Godelive op een loslopende Garfield. Gelukkig is hij weer terug en kunnen we dus vanmiddag "compleet" naar de ferry. We lunchen nog op de camperplaats en gaan daarna de voorbereidingen doen om richting ferry te vertrekken, waar we om 15.00 uur worden verwacht om in te checken. Tijdens de rit ziet we de Minoan ferry richting Ancona haven varen en na 20 minuten staan we op het haventerrein. We gaan inchecken en dit verloopt redelijk soepel, want aan ons loket staan niet veel wachtenden. Met de documenten stappen we weer in de camper en rijden naar het veerterrein, waar al behoorlijk wat voertuigen staan opgesteld. Zo rond 16.30 uur start de check van de reisdocumenten door het ferry personeel, maar rond 17.00 uur (de geplande vertrektijd) is men nog steeds niet aan het laden. Zo'n 3/4 uur later kunnen we de ferry oprijden en worden we gestald op dek 5, waarna ik op zoek ga naar de elektraaansluiting voor de camper. Dit blijkt nog een aardige puzzel en ik ben niet de enige. Het dekpersoneel is alleen bezig met iedereen een plek te bezorgen en bekommert zich niet om onze problemen. Minoan kent geen camping on board, dus moeten we overnachten in een hut, maar ook onze katten moeten in een kennel. We gaan op zoek naar de kennel en de receptie op dek 7 blijkt niet helemaal te (willen) snappen wat we zoeken en na een uitgebreide toelichting komt het hoge woord eruit. De kennel bevindt zich op dek 11, dus snel met de kattebenches naar dek 11, maar de katten zijn niet gecharmeerd van hun tijdelijk verblijf . Dan terug naar dek 5 voor de kattebak en een reistas met kattespulletjes/voer. Vervolgens weer naar dek 11 en terug naar dek 5, maar dan blijkt het garagedek op slot. We mogen niet meer aan dek en hebben dus geen kleding, nachtgoed en toiletspulletjes. Terug naar de receptie op dek 7 om dit te melden, maar de receptioniste is strikt, we zijn te laat en op bevel van de kapitein mag niemand meer de garages in. Ik ga de discussie aan met de dame aan, maar aanvankelijk zonder resultaat. Later spreekt ze in het Grieks met een crew member (bemanningslid) en moeten we wachten. Een kwartier later komt een ander crew member met portofoon en we mogen mee naar de garage (dek 5) om onze spulletjes te halen. Gelukkig allemaal goedgekomen, maar de camping on board bij Superfast Ferries en Anek ferries is toch wat eenvoudiger dan de "all camping inclusive" van Minoan ferries. We gaan, nadat alles zijn plekje heeft gekregen in de hut (dek 9), dineren in het zelfbedieningsrestaurant (dek 10) aan boord. Het is best druk, maar het eten ziet er goed uit en we we worden snel bediend. Even bijkomen van alle stress, terwijl we genieten van het eten. Later gaan we nog even naar de kennel (dek 11) om de katten te bezoeken, die behoorlijk gestrest samen in 1 bench zitten. Ze hebben amper gegeten en als we ze met de hand voeren eten ze wat. Het is ondertussen aardig donker geworden en er waait een harde wind en het begint te regenen. We trekken ons terug in onze hut (dek 9) om nog even te relaxen, want bewegen zou goed zijn maar die was wat veel vandaag. Dan tijd om te gaan slapen.

5-5-2019 Overtochting Ancona (I) - Patras (GR)

's Nachts wordt ik wakker, omdat Godelive bang is geworden en opmerkt dat de boot nogal deint. Inderdaad de boot deint wel, maar geen idee of dit abnormaal is. We zijn per slot van rekening op zee en gisteravond was er een behoorlijke wind. Godelive is uit haar doen, omdat de katten alleen in de kennel boven op dek 11 zijn. Zij zijn dat niet gewend en gisteren bleek ook, dat zij erg gestresst waren. We spreken af dat we na het ontbijt gelijk naar de katten gaan. Als om 7.30 uur onze wekker afloopt staan we op, gaan douchen en aankleden. Omstreeks 8.30 uur zijn we in het restaurant en genieten daar van een lekker ontbijtje. Dan naar de kennel op dek 11, waar blijkt dat het aardig waait, regent en bewolkt is, maar de zee blijkt toch redelijk vlak.Garfield en Snoopy zitten nu afzonderlijk in hun bench, maar het eten is nog niet helemaal op. We knuffelen hen en geven ze vers water en wat extra voer. De kennel uit is geen optie, alhoewel ze dat eigenlijk het liefste zouden willen. We besluiten bij de tussenlanding in Igoumentitsa, wanneer de garages open gaan voor de reizigers met deze bestemming, alvast wat reisbagage naar de camper op dek 5 te brengen, zodat we weer niet net als gisteren in de stress raken. Als we tegen 12.00 uur (Griekse tijd = plus 1 uur Nederlandse tijd) aanlanden in Igoumenitsa haasten we ons naar de hut voor de persoonlijke bagage. De garages zijn open en we brengen snel de bagage van dek 9 naar de camper op dek 5. Operatie geslaagd en we gaan op dek 11 even kijken naar Igoumenitsa, dat volledig in de mist en bewolking is gehuld. Een heel ander beeld, dan dat wij in de voorbije jaren hier hebben ervaren. Hopelijk wordt het toch nog een stuk beter/warmer. We brengen weer een bezoekje aan onze katten, die nog steeds "not amused" in de kennel zitten. Het gaat ons aan het hart, dat het zo moet maar we kunnen er niets aan veranderen. Als we ze in de camper hadden gelaten, hadden we ook 24 uur geen toegang gehad tot de camper en dus ook geen mogelijkheid hen te checken. Rond de middag gaan we lunchen in het restaurant en daarna nog wat relaxen in de lounge om te wachten op de aankomst in Patras. Godelive benut het verblijf in de lounge om even het slaap te kort van de afgelopen nacht in te halen. Rond 17.00 uur (Griekse tijd) naderen we de haven van Patras en gaan we richting de katten. Ook in Patras blijkt het bewolkt, maar ook af en toe een zonnetje. Onze katten zijn blij, dat ze hun tijdelijke opsluiting mogen verlaten en zijn blij terug op bekend terrein te komen in de camper. We kiezen voor een overnachting op camping Kato Alisso, zo'n 12 kilometer ten zuiden van Patras. Deze eenvoudige en wat gedateerde camping blijkt desalniettemin een aardig plekje om even bij te komen. Op de ACSI-CC camping worden we vriendelijk ontvangen en zoeken we een plekje. Even weer vaste grond onder de voeten.

6-5-2019 Camping Kato Alissos

Na een goede nachtrust in onze eigen camper worden we 's morgens wakker met een bewolkte hemel. Af en toe even een zonnetje en dan weer zware bewolking. Niet alleen wij, maar ook onze beide katten hebben genoten van het "eigen terrein". Er zijn ondertussen nog wat extra (Duitse) buren gearriveerd, die blijkbaar ook van de ferry zijn gekomen, getuige de sticker "Patras" op hun voorruit. Als we de camping wat nader onder de loupe nemen blijken de sanitaire voorzieningen redelijk gedateerd, maar redelijk onderhouden. We nemen vandaag even de tijd om bij te komen en besluiten, gezien de matige weersverwachtingen, geen uitstapjes te maken. Als in de loop van de dag het zonnetje nog even gaat schijnen gaan we nog even lekker buiten zitten. Jammer genoeg is dit maar van korte duur. We plukken nog een sinaasappel en citroen vanuit de camping boomgaard, terwijl een bouwbedrijf een hekwerk plaats op het nabij gelegen tuindersbedrijf. We besluiten morgen verder te reizen richting Delphi.

7-5-2019 Kato Alissos - Delphi

's Morgens is het nog steeds zwaar bewolkt, maar wel droog. We maken alles in orde voor het vertrek en daarin zijn we niet alleen, want ook onze Duitse buren trekken weer verder. Het heeft vannacht behoorlijk geregend, waarvan de diverse plassen op het pad de getuige zijn. Als alles is ingepakt kopen we nog een broodje in de campingshop, betalen ons verblijf en gaan op weg richting Patras. Het verkeer verloopt soepel en we passeren de tolbrug bij Patras naar het noordelijke deel van het vaste land. Onderweg klaart het weer wat op en ons humeur wordt daardoor ook weer wat beter. Als we stoppen voor de lunch komen er 2 zwerfhonden bij de camper, die blijkbaar ook aan een lunch toe zijn. Godelive laat haar dierenhart spreken en gunt deze honden een stukje brood met leverpate en een beker water, wat deze dieren erg op prijs stellen. Zielig te moeten vaststellen, dat huisdieren in Griekenland vaak vervallen in de status van zwerfdieren. Na de lunch klaart het op en rijden we langs de kustroute verder richting Delphi, dat zo bekend is geworden in de geschiedenis door het Orakel van Delphi. Wat was dat dan? We gaan het uitzoeken. Onderweg zien we een 3-tal Marine vliegtuigen manouvreren langs de kustlijn. Later zien we ook een industrile plaats nabij de stad Itea. Is het een erstmijn of wellicht een steengroeve? Halverwege de middag arriveren we op Camping Delphi en worden daar vriendelijk ontvangen. Er staan al 1 Britse campergroep en 1 Nederlandse (Twentse) caravanclub, maar er is nog plaats. De campingmanager raakt wat nerveus als hij de "ACSI Camping Inspection" stickers op onze camper ziet, maar wij leggen uit dat wij NIET zijn camping komen inspecteren. Wij zijn nog prive op vakantie en inspecteren alleen de Zuidellijke Pelopponese. We installeren ons en genieten van het inmiddels aardig doorgebroken zonnetje. Da's waar we voor naar Griekenland zijn gekomen. 's Avonds blijkt de Britse campergroep een afscheidsdiner met Griekse muziek en Griekse dansers op het programma te hebben en wanneer de "artiesten" verschijnen waag ik mijn kans voor wat unieke foto's.

8-5-2019 Bezoek aan Delphi

Vanochtend schijnt het zonnetje aan een helder blauwe hemel, dus tijd om het uitstapje Delphi te gaan doen. Als we even buiten zijn gaan zitten komt de camping manager ons een koffie aanbieden, wat wij natuurlijk erg op prijs stelden. We halen de scooters van de trailer af en maken alles klaar voor deze uitstap. Na zo'n 7 kilometer arriveren we in het dorp Delhi, wat hoofdzakelijk wordt gekenmerkt door voorzieningen voor toerisme, nl. hotels, winkeltjes, tavernes e.d. Voorbij het dorp komen we bij de historische plaatsen van de Apollo tempel, de heiligdommen van Athene Pronaia en het historisch museum. We toeren even rond met de scooter om de diverse historische plaatsen te bezoeken. Even wat uitleg:

Het Orakel van Delphi bevond zich in het centrum van de Oud-Griekse cultusplaats Delphi. Het was een zeer belangrijk orakel, gewijd aan de god Apollo. Van heinde en ver begaven zich jaarlijks duizenden mensen, vaak pelgrims, op weg naar Delphi om het orakel te raadplegen en de goden goede raad te vragen bij het nemen van belangrijke en moeilijke beslissingen. Als god van het Licht werd Apollo immers verondersteld overal door te dringen en te zien wat aan het oog van de mensen ontgaat. De tempel herbergde een bijzondere priesteres, Pythia genaamd, die fungeerde als "doorgeefluik" van deze raadgevingen. De bronnen over de Pythia zijn eerder schaars, en laten enkel toe vast te stellen dat zij voor het leven werd gekozen, of door loting aangewezen, uit een aantal kandidaten die geschikt leken om als gewillig medium op te treden voor de openbaringen van de godheid. Haar persoonlijke eigennaam werd slechts uiterst zelden vermeld.

De historische plekken zijn best groots en indrukwekkend, maar aan reconstructie is amper gewerkt, wat wij wel jammer vinden. De borden met uitleg geven echter wel een beter beeld van de situatie van weleer. Het is best druk van toeristen van heinde en ver over de wereld en ieder probeert alle bijzonderheden te horen en/of te fotograferen.

Aan het einde van de middag zijn we toe aan een lekker drankje en keren terug met de scooter richting camping. 's Avonds gaan we nog even lekker eten in de camping taverne.

9-5-2019 Camping Delphi

Vandaag hebben we een "rustdag" gepland, maar rusten blijkt ook werken, want het is wasdag. De wasmachine op de camping doet gelukkig het grootste deel en de overblijvende was gaat in 2 handwasjes. Godelive doet er 1 en ikzelf ook 1. Het is vandaag gelukkig ook weer lekker weer, dus het drogen levert geen problemen op en binnen de kortste keren kunnen we alles opvouwen en opbergen. Natuurlijk genieten we tussendoor ook van het lekkere zonnetje buiten. We gaan morgen verdertrekken, dus ook wat voorbereidingen voor morgen.

10-5-2019 Delphi - Korinthe

Vanochtend nog een paar laatste dingen doen en dan zijn we klaar voor onze trip richting Korinthe. We zeggen nog even gedag tegen onze camperende Nederlands-/Belgische overburen (Brabanders van net over de grens bij Hazeldonk), gaan uitchecken en nemen afscheid van de vriendelijke campingeigenaren. We reizen dezelfde weg terug langs de Golf van Korinthe richting Patras en zien onderweg tot 2 maal toe een schildpadje, dat op weg is om de weg over te steken. Het gaat gelukkig voor het beestje allemaal goed. Langs de kust zien we ook een paar piepkleine eilandjes, waar een huis op staat. Lijkt erg mooi, maar hoe doe je dat met het aan- en afvoeren van spullen vragen wij ons af. Onderweg lunchen we even in de camper, want ondanks het fraaie zonnetje staat er een stevig wind. Een stuk verderop passeren we weer de tolbrug bij Patras, waarna we de richting Athene en Korinthe gaan volgen. De reis verloopt nu een stuk vlotter, want we hebben autosnelweg (zonder gaten), maar het is wel tolweg. We zullen maar denken: "het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat". Tegen het einde van de middag arriveren we op Camping Blue Dolphin in Korinthe, waar we 2 jaar geleden ook een keer hebben overnacht. We worden vriendelijk ontvangen en krijgen wat uitleg en een platte grond. Omdat we thuis de scooterhelmen zijn vergeten, vragen we wat informatie over motor-/schooterzaken. Alhoewel helmen verplicht zijn in Griekenland, rijdt toch ongeveer 2/3 van de Grieken zonder helm. Wij houden het op veilig en willen niet ook zo'n Grieks "kapelletje" krijgen langs de weg. We mogen een plekje zoeken , want het is nog niet echt druk op de camping. Door de diverse rietschermen boven de plek is niet alles passend voor een camper, maar na wat rondkijken vinden we een geschikt plekje. We zetten de stoeltjes en tafel buiten en genieten nog lekker van het zonnetje onder het genot van een drankje. Morgen willen we naar Korinthe om helmen en ook wat dingen gaan bekijken.

11-5-2019 Korinthe en het Kanaal van Korinthe

Na het ontbijt haal ik de scooters van de aanhanger en zet ze klaar voor onze trip naar Korinthe. Met een briefje van de campingeigenaar met een 3-tal adressen van scooter-/motorzaken gaan we richting Korinthe. Ook nog even stoppen bij de bakker voor een lekker vers broodje en dan naar het 1e adres. Dit adres bestaat, maar blijkt geen scooter-/motorzaak, dus dan maar naar het 2e adres. Voordat we daar aankomen zien we een mooie scooter-/motorzaak van een Yamaha dealer, dus daar naar binnen. Men spreekt redelijk Engels en zij hebben een redelijk assortiment helmen. Wat kiezen en keuren, passen en meten en dan natuurlijk de prijs. We besluiten 2 dezelfde witte helmen te kopen en desgevraagd krijgen we ook nog korting, ook weer mooi meegenomen. De PIN-automaat blijkt in storing te zijn, maar gelukkig hebben we ook nog genoeg contant. Dan straks maar weer even flappen tappen. Getooid met nieuwe helmen rijden we richting centrum en komen langs een fraaie Griekse kerk, die open is voor bezoek. We maken graag van de gelegenheid gebruik, want 2 jaar geleden konden we nergens een parkeerplaats vinden met onze camper en zijn toen noodgedewongen verder gereden. Het interieur van de kerk is prachtig, dus nemen we diverse foto's en steken we nog een kaarsje aan. We rijden verder richting haven, maar daar blijkt weinig bedrijvigheid, dus dan maar weer verder. We rijden wat door Korinthe en de buitenwijken en gaan dan richting het Kanaal van Korinthe. We komen nu uit bij de ingang vanuit de Golf van Korinthe, die voorzien blijkt te zijn van een bijzondere brug. Als wij daar staan varen er een paar schepen voorbij en is de brug voor verkeer gesloten. We vragen ons af hoe deze brug werkt, want wij zien geen brugdeel dat de verbinding moet maken. Dan horen we geluid, maar zien niets wat duidt op het sluiten van het openstaande brugdeel. Na enige minuten komt het ontbrekende brugdeel tevoorschijn vanuit......het water!!! Het brugdeel wordt op zijn plaats gehesen en dan kan het verkeer weer verder. Het brugdeel is natuurlijk kletsnat, maar dat mag de pret niet drukken. Voorzichting rijden over de natte balken dan maar. We vervolgen onze weg en komen bij een hoger gelegen brug uit, die ons weer richting Korinthe voert. Onderweg stoppen we voor een verlate lunch vlakbij een andere bruge over het kanaal. Het Kanaal van Korinthe werd in het laatste decennium van de 19e eeuw aangelegd op de plaats waar de Landengte van Korinthe op zijn smalst is, namelijk 6343 m. Het lijnrechte kanaal is circa 6,3 km lang, 23 m breed en zo’n 8 m diep. De grote gaten in de wand zijn veroorzaakt door springstof, toen in de Tweede Wereldoorlog de doorvaart werd geblokkeerd. De zes bruggen (vijf voor het autoverkeer, één voor de spoorweg) die de Peloponnesos met het Europese vasteland verbinden, liggen ongeveer 70 m boven de waterspiegel. Het kanaal heeft de vaarweg tussen Piraeus en de Ionische Zee met ongeveer 350 km verkort. Toch is het enkel geschikt voor middelgrote schepen, want sterke stromingen maken het gevaarlijk voor kleine bootjes, terwijl de geringe diepgang een bezwaar is voor grote schepen van meer dan 10.000 ton. Een sleepboot loodst de vaarschepen erdoorheen in een half uur. Dit gebeurt omzichtig, want de bijna loodrechte wanden van grind en leem brokkelen regelmatig af. Lange wachttijden, hoge tolkosten en gevaarlijk manoeuvreren dragen evenmin bij aan een intensief gebruik.

Na de lunch en het maken van wat foto's rijden we weer verder. Een bezoek aan het Oude Korinthe ziet er niet meer in, want in het weekend sluit deze archeologische plaats al om 15.00 uur. Zetten we dan maar op onze "bucketlist" voor een andere keer. Op de terugweg rijden we nog even langs een groot winkelcentrum vlakbij de camping om te pinnen en .... een lekker ijsje te nuttigen. Genoeg voor vandaag, weer naar onze katjes en nog even in het zonnetje zitten. Morgen trekken we richting de oostkust van de Peleponnese, waar we onze 1e camping voor ACSI gaan inspecteren.