Griekenlandtrip 2019 (3) Laatste verhalen via Reismee.nl

BLIJKBAAR IS NIET BIJ IEDEREEN BINNENGEKOMEN, DAT WE NU POLARSTEPS GEBRUIKEN ALS REISBLOG. VOOR DEGENEN, DIE INMIDDELS AL EVEN ZONDER AANVULLINGEN ZITTEN VAN ONZE BELEVENISSEN HIERONDER DE LAATSTE VERHALEN. IN HET VERVOLG PUBLICEREN WE DUS ALLEEN VIA POLARSTEPS.

4-5-2019 Ancona (I)

Na een goede nachtrust ontwaken we weer op deze bijzondere camperplaats. Er zijn een 2-tal hoveniers bezig met bosmaaiers, die later met een bladblazer en een hark aan de slag gaan. Hun manier van opruimen is wat bijzonder, maar als later de "manager" van het terrein arriveert wordt opruimen ook echt opruimen. Er blijkt ook een permanente camperstallig op het terrein met overkappingen, die er netjes uitziet. Als onze katten ook weer even naar buiten willen, sta ik dat toe met hun lijntjes. Godelive gaat douchen en als ik even niet oplet blijkt Grafield weer als een Houdini uit zijn tuig geworsteld. Ik zie hem vrij rondlopen, pak hem op en zet hem in de camper, draai me om om zijn tuig los te maken en terug in de camper blijkt meneer weer verdwenen. Als Godelive terugkomt van douchen en ik haar melding doe van de vermissing, krijg ik geen complimenten dus opsporing in gang gezet. Onder de campers en caravans kijken, over de muur klimmen en in het bos zoeken, waarbij we ondertussen rammelend met de korrelbus en Grafield roepend bezig zijn. Na zo'n 3/4 uur attendeert onze Duitse caravanbuur Godelive op een loslopende Garfield. Gelukkig is hij weer terug en kunnen we dus vanmiddag "compleet" naar de ferry. We lunchen nog op de camperplaats en gaan daarna de voorbereidingen doen om richting ferry te vertrekken, waar we om 15.00 uur worden verwacht om in te checken. Tijdens de rit ziet we de Minoan ferry richting Ancona haven varen en na 20 minuten staan we op het haventerrein. We gaan inchecken en dit verloopt redelijk soepel, want aan ons loket staan niet veel wachtenden. Met de documenten stappen we weer in de camper en rijden naar het veerterrein, waar al behoorlijk wat voertuigen staan opgesteld. Zo rond 16.30 uur start de check van de reisdocumenten door het ferry personeel, maar rond 17.00 uur (de geplande vertrektijd) is men nog steeds niet aan het laden. Zo'n 3/4 uur later kunnen we de ferry oprijden en worden we gestald op dek 5, waarna ik op zoek ga naar de elektraaansluiting voor de camper. Dit blijkt nog een aardige puzzel en ik ben niet de enige. Het dekpersoneel is alleen bezig met iedereen een plek te bezorgen en bekommert zich niet om onze problemen. Minoan kent geen camping on board, dus moeten we overnachten in een hut, maar ook onze katten moeten in een kennel. We gaan op zoek naar de kennel en de receptie op dek 7 blijkt niet helemaal te (willen) snappen wat we zoeken en na een uitgebreide toelichting komt het hoge woord eruit. De kennel bevindt zich op dek 11, dus snel met de kattebenches naar dek 11, maar de katten zijn niet gecharmeerd van hun tijdelijk verblijf . Dan terug naar dek 5 voor de kattebak en een reistas met kattespulletjes/voer. Vervolgens weer naar dek 11 en terug naar dek 5, maar dan blijkt het garagedek op slot. We mogen niet meer aan dek en hebben dus geen kleding, nachtgoed en toiletspulletjes. Terug naar de receptie op dek 7 om dit te melden, maar de receptioniste is strikt, we zijn te laat en op bevel van de kapitein mag niemand meer de garages in. Ik ga de discussie aan met de dame aan, maar aanvankelijk zonder resultaat. Later spreekt ze in het Grieks met een crew member (bemanningslid) en moeten we wachten. Een kwartier later komt een ander crew member met portofoon en we mogen mee naar de garage (dek 5) om onze spulletjes te halen. Gelukkig allemaal goedgekomen, maar de camping on board bij Superfast Ferries en Anek ferries is toch wat eenvoudiger dan de "all camping inclusive" van Minoan ferries. We gaan, nadat alles zijn plekje heeft gekregen in de hut (dek 9), dineren in het zelfbedieningsrestaurant (dek 10) aan boord. Het is best druk, maar het eten ziet er goed uit en we we worden snel bediend. Even bijkomen van alle stress, terwijl we genieten van het eten. Later gaan we nog even naar de kennel (dek 11) om de katten te bezoeken, die behoorlijk gestrest samen in 1 bench zitten. Ze hebben amper gegeten en als we ze met de hand voeren eten ze wat. Het is ondertussen aardig donker geworden en er waait een harde wind en het begint te regenen. We trekken ons terug in onze hut (dek 9) om nog even te relaxen, want bewegen zou goed zijn maar die was wat veel vandaag. Dan tijd om te gaan slapen.

5-5-2019 Overtochting Ancona (I) - Patras (GR)

's Nachts wordt ik wakker, omdat Godelive bang is geworden en opmerkt dat de boot nogal deint. Inderdaad de boot deint wel, maar geen idee of dit abnormaal is. We zijn per slot van rekening op zee en gisteravond was er een behoorlijke wind. Godelive is uit haar doen, omdat de katten alleen in de kennel boven op dek 11 zijn. Zij zijn dat niet gewend en gisteren bleek ook, dat zij erg gestresst waren. We spreken af dat we na het ontbijt gelijk naar de katten gaan. Als om 7.30 uur onze wekker afloopt staan we op, gaan douchen en aankleden. Omstreeks 8.30 uur zijn we in het restaurant en genieten daar van een lekker ontbijtje. Dan naar de kennel op dek 11, waar blijkt dat het aardig waait, regent en bewolkt is, maar de zee blijkt toch redelijk vlak.Garfield en Snoopy zitten nu afzonderlijk in hun bench, maar het eten is nog niet helemaal op. We knuffelen hen en geven ze vers water en wat extra voer. De kennel uit is geen optie, alhoewel ze dat eigenlijk het liefste zouden willen. We besluiten bij de tussenlanding in Igoumentitsa, wanneer de garages open gaan voor de reizigers met deze bestemming, alvast wat reisbagage naar de camper op dek 5 te brengen, zodat we weer niet net als gisteren in de stress raken. Als we tegen 12.00 uur (Griekse tijd = plus 1 uur Nederlandse tijd) aanlanden in Igoumenitsa haasten we ons naar de hut voor de persoonlijke bagage. De garages zijn open en we brengen snel de bagage van dek 9 naar de camper op dek 5. Operatie geslaagd en we gaan op dek 11 even kijken naar Igoumenitsa, dat volledig in de mist en bewolking is gehuld. Een heel ander beeld, dan dat wij in de voorbije jaren hier hebben ervaren. Hopelijk wordt het toch nog een stuk beter/warmer. We brengen weer een bezoekje aan onze katten, die nog steeds "not amused" in de kennel zitten. Het gaat ons aan het hart, dat het zo moet maar we kunnen er niets aan veranderen. Als we ze in de camper hadden gelaten, hadden we ook 24 uur geen toegang gehad tot de camper en dus ook geen mogelijkheid hen te checken. Rond de middag gaan we lunchen in het restaurant en daarna nog wat relaxen in de lounge om te wachten op de aankomst in Patras. Godelive benut het verblijf in de lounge om even het slaap te kort van de afgelopen nacht in te halen. Rond 17.00 uur (Griekse tijd) naderen we de haven van Patras en gaan we richting de katten. Ook in Patras blijkt het bewolkt, maar ook af en toe een zonnetje. Onze katten zijn blij, dat ze hun tijdelijke opsluiting mogen verlaten en zijn blij terug op bekend terrein te komen in de camper. We kiezen voor een overnachting op camping Kato Alisso, zo'n 12 kilometer ten zuiden van Patras. Deze eenvoudige en wat gedateerde camping blijkt desalniettemin een aardig plekje om even bij te komen. Op de ACSI-CC camping worden we vriendelijk ontvangen en zoeken we een plekje. Even weer vaste grond onder de voeten.

6-5-2019 Camping Kato Alissos

Na een goede nachtrust in onze eigen camper worden we 's morgens wakker met een bewolkte hemel. Af en toe even een zonnetje en dan weer zware bewolking. Niet alleen wij, maar ook onze beide katten hebben genoten van het "eigen terrein". Er zijn ondertussen nog wat extra (Duitse) buren gearriveerd, die blijkbaar ook van de ferry zijn gekomen, getuige de sticker "Patras" op hun voorruit. Als we de camping wat nader onder de loupe nemen blijken de sanitaire voorzieningen redelijk gedateerd, maar redelijk onderhouden. We nemen vandaag even de tijd om bij te komen en besluiten, gezien de matige weersverwachtingen, geen uitstapjes te maken. Als in de loop van de dag het zonnetje nog even gaat schijnen gaan we nog even lekker buiten zitten. Jammer genoeg is dit maar van korte duur. We plukken nog een sinaasappel en citroen vanuit de camping boomgaard, terwijl een bouwbedrijf een hekwerk plaats op het nabij gelegen tuindersbedrijf. We besluiten morgen verder te reizen richting Delphi.

7-5-2019 Kato Alissos - Delphi

's Morgens is het nog steeds zwaar bewolkt, maar wel droog. We maken alles in orde voor het vertrek en daarin zijn we niet alleen, want ook onze Duitse buren trekken weer verder. Het heeft vannacht behoorlijk geregend, waarvan de diverse plassen op het pad de getuige zijn. Als alles is ingepakt kopen we nog een broodje in de campingshop, betalen ons verblijf en gaan op weg richting Patras. Het verkeer verloopt soepel en we passeren de tolbrug bij Patras naar het noordelijke deel van het vaste land. Onderweg klaart het weer wat op en ons humeur wordt daardoor ook weer wat beter. Als we stoppen voor de lunch komen er 2 zwerfhonden bij de camper, die blijkbaar ook aan een lunch toe zijn. Godelive laat haar dierenhart spreken en gunt deze honden een stukje brood met leverpate en een beker water, wat deze dieren erg op prijs stellen. Zielig te moeten vaststellen, dat huisdieren in Griekenland vaak vervallen in de status van zwerfdieren. Na de lunch klaart het op en rijden we langs de kustroute verder richting Delphi, dat zo bekend is geworden in de geschiedenis door het Orakel van Delphi. Wat was dat dan? We gaan het uitzoeken. Onderweg zien we een 3-tal Marine vliegtuigen manouvreren langs de kustlijn. Later zien we ook een industrile plaats nabij de stad Itea. Is het een erstmijn of wellicht een steengroeve? Halverwege de middag arriveren we op Camping Delphi en worden daar vriendelijk ontvangen. Er staan al 1 Britse campergroep en 1 Nederlandse (Twentse) caravanclub, maar er is nog plaats. De campingmanager raakt wat nerveus als hij de "ACSI Camping Inspection" stickers op onze camper ziet, maar wij leggen uit dat wij NIET zijn camping komen inspecteren. Wij zijn nog prive op vakantie en inspecteren alleen de Zuidellijke Pelopponese. We installeren ons en genieten van het inmiddels aardig doorgebroken zonnetje. Da's waar we voor naar Griekenland zijn gekomen. 's Avonds blijkt de Britse campergroep een afscheidsdiner met Griekse muziek en Griekse dansers op het programma te hebben en wanneer de "artiesten" verschijnen waag ik mijn kans voor wat unieke foto's.

8-5-2019 Bezoek aan Delphi

Vanochtend schijnt het zonnetje aan een helder blauwe hemel, dus tijd om het uitstapje Delphi te gaan doen. Als we even buiten zijn gaan zitten komt de camping manager ons een koffie aanbieden, wat wij natuurlijk erg op prijs stelden. We halen de scooters van de trailer af en maken alles klaar voor deze uitstap. Na zo'n 7 kilometer arriveren we in het dorp Delhi, wat hoofdzakelijk wordt gekenmerkt door voorzieningen voor toerisme, nl. hotels, winkeltjes, tavernes e.d. Voorbij het dorp komen we bij de historische plaatsen van de Apollo tempel, de heiligdommen van Athene Pronaia en het historisch museum. We toeren even rond met de scooter om de diverse historische plaatsen te bezoeken. Even wat uitleg:

Het Orakel van Delphi bevond zich in het centrum van de Oud-Griekse cultusplaats Delphi. Het was een zeer belangrijk orakel, gewijd aan de god Apollo. Van heinde en ver begaven zich jaarlijks duizenden mensen, vaak pelgrims, op weg naar Delphi om het orakel te raadplegen en de goden goede raad te vragen bij het nemen van belangrijke en moeilijke beslissingen. Als god van het Licht werd Apollo immers verondersteld overal door te dringen en te zien wat aan het oog van de mensen ontgaat. De tempel herbergde een bijzondere priesteres, Pythia genaamd, die fungeerde als "doorgeefluik" van deze raadgevingen. De bronnen over de Pythia zijn eerder schaars, en laten enkel toe vast te stellen dat zij voor het leven werd gekozen, of door loting aangewezen, uit een aantal kandidaten die geschikt leken om als gewillig medium op te treden voor de openbaringen van de godheid. Haar persoonlijke eigennaam werd slechts uiterst zelden vermeld.

De historische plekken zijn best groots en indrukwekkend, maar aan reconstructie is amper gewerkt, wat wij wel jammer vinden. De borden met uitleg geven echter wel een beter beeld van de situatie van weleer. Het is best druk van toeristen van heinde en ver over de wereld en ieder probeert alle bijzonderheden te horen en/of te fotograferen.

Aan het einde van de middag zijn we toe aan een lekker drankje en keren terug met de scooter richting camping. 's Avonds gaan we nog even lekker eten in de camping taverne.

9-5-2019 Camping Delphi

Vandaag hebben we een "rustdag" gepland, maar rusten blijkt ook werken, want het is wasdag. De wasmachine op de camping doet gelukkig het grootste deel en de overblijvende was gaat in 2 handwasjes. Godelive doet er 1 en ikzelf ook 1. Het is vandaag gelukkig ook weer lekker weer, dus het drogen levert geen problemen op en binnen de kortste keren kunnen we alles opvouwen en opbergen. Natuurlijk genieten we tussendoor ook van het lekkere zonnetje buiten. We gaan morgen verdertrekken, dus ook wat voorbereidingen voor morgen.

10-5-2019 Delphi - Korinthe

Vanochtend nog een paar laatste dingen doen en dan zijn we klaar voor onze trip richting Korinthe. We zeggen nog even gedag tegen onze camperende Nederlands-/Belgische overburen (Brabanders van net over de grens bij Hazeldonk), gaan uitchecken en nemen afscheid van de vriendelijke campingeigenaren. We reizen dezelfde weg terug langs de Golf van Korinthe richting Patras en zien onderweg tot 2 maal toe een schildpadje, dat op weg is om de weg over te steken. Het gaat gelukkig voor het beestje allemaal goed. Langs de kust zien we ook een paar piepkleine eilandjes, waar een huis op staat. Lijkt erg mooi, maar hoe doe je dat met het aan- en afvoeren van spullen vragen wij ons af. Onderweg lunchen we even in de camper, want ondanks het fraaie zonnetje staat er een stevig wind. Een stuk verderop passeren we weer de tolbrug bij Patras, waarna we de richting Athene en Korinthe gaan volgen. De reis verloopt nu een stuk vlotter, want we hebben autosnelweg (zonder gaten), maar het is wel tolweg. We zullen maar denken: "het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat". Tegen het einde van de middag arriveren we op Camping Blue Dolphin in Korinthe, waar we 2 jaar geleden ook een keer hebben overnacht. We worden vriendelijk ontvangen en krijgen wat uitleg en een platte grond. Omdat we thuis de scooterhelmen zijn vergeten, vragen we wat informatie over motor-/schooterzaken. Alhoewel helmen verplicht zijn in Griekenland, rijdt toch ongeveer 2/3 van de Grieken zonder helm. Wij houden het op veilig en willen niet ook zo'n Grieks "kapelletje" krijgen langs de weg. We mogen een plekje zoeken , want het is nog niet echt druk op de camping. Door de diverse rietschermen boven de plek is niet alles passend voor een camper, maar na wat rondkijken vinden we een geschikt plekje. We zetten de stoeltjes en tafel buiten en genieten nog lekker van het zonnetje onder het genot van een drankje. Morgen willen we naar Korinthe om helmen en ook wat dingen gaan bekijken.

11-5-2019 Korinthe en het Kanaal van Korinthe

Na het ontbijt haal ik de scooters van de aanhanger en zet ze klaar voor onze trip naar Korinthe. Met een briefje van de campingeigenaar met een 3-tal adressen van scooter-/motorzaken gaan we richting Korinthe. Ook nog even stoppen bij de bakker voor een lekker vers broodje en dan naar het 1e adres. Dit adres bestaat, maar blijkt geen scooter-/motorzaak, dus dan maar naar het 2e adres. Voordat we daar aankomen zien we een mooie scooter-/motorzaak van een Yamaha dealer, dus daar naar binnen. Men spreekt redelijk Engels en zij hebben een redelijk assortiment helmen. Wat kiezen en keuren, passen en meten en dan natuurlijk de prijs. We besluiten 2 dezelfde witte helmen te kopen en desgevraagd krijgen we ook nog korting, ook weer mooi meegenomen. De PIN-automaat blijkt in storing te zijn, maar gelukkig hebben we ook nog genoeg contant. Dan straks maar weer even flappen tappen. Getooid met nieuwe helmen rijden we richting centrum en komen langs een fraaie Griekse kerk, die open is voor bezoek. We maken graag van de gelegenheid gebruik, want 2 jaar geleden konden we nergens een parkeerplaats vinden met onze camper en zijn toen noodgedewongen verder gereden. Het interieur van de kerk is prachtig, dus nemen we diverse foto's en steken we nog een kaarsje aan. We rijden verder richting haven, maar daar blijkt weinig bedrijvigheid, dus dan maar weer verder. We rijden wat door Korinthe en de buitenwijken en gaan dan richting het Kanaal van Korinthe. We komen nu uit bij de ingang vanuit de Golf van Korinthe, die voorzien blijkt te zijn van een bijzondere brug. Als wij daar staan varen er een paar schepen voorbij en is de brug voor verkeer gesloten. We vragen ons af hoe deze brug werkt, want wij zien geen brugdeel dat de verbinding moet maken. Dan horen we geluid, maar zien niets wat duidt op het sluiten van het openstaande brugdeel. Na enige minuten komt het ontbrekende brugdeel tevoorschijn vanuit......het water!!! Het brugdeel wordt op zijn plaats gehesen en dan kan het verkeer weer verder. Het brugdeel is natuurlijk kletsnat, maar dat mag de pret niet drukken. Voorzichting rijden over de natte balken dan maar. We vervolgen onze weg en komen bij een hoger gelegen brug uit, die ons weer richting Korinthe voert. Onderweg stoppen we voor een verlate lunch vlakbij een andere bruge over het kanaal. Het Kanaal van Korinthe werd in het laatste decennium van de 19e eeuw aangelegd op de plaats waar de Landengte van Korinthe op zijn smalst is, namelijk 6343 m. Het lijnrechte kanaal is circa 6,3 km lang, 23 m breed en zo’n 8 m diep. De grote gaten in de wand zijn veroorzaakt door springstof, toen in de Tweede Wereldoorlog de doorvaart werd geblokkeerd. De zes bruggen (vijf voor het autoverkeer, één voor de spoorweg) die de Peloponnesos met het Europese vasteland verbinden, liggen ongeveer 70 m boven de waterspiegel. Het kanaal heeft de vaarweg tussen Piraeus en de Ionische Zee met ongeveer 350 km verkort. Toch is het enkel geschikt voor middelgrote schepen, want sterke stromingen maken het gevaarlijk voor kleine bootjes, terwijl de geringe diepgang een bezwaar is voor grote schepen van meer dan 10.000 ton. Een sleepboot loodst de vaarschepen erdoorheen in een half uur. Dit gebeurt omzichtig, want de bijna loodrechte wanden van grind en leem brokkelen regelmatig af. Lange wachttijden, hoge tolkosten en gevaarlijk manoeuvreren dragen evenmin bij aan een intensief gebruik.

Na de lunch en het maken van wat foto's rijden we weer verder. Een bezoek aan het Oude Korinthe ziet er niet meer in, want in het weekend sluit deze archeologische plaats al om 15.00 uur. Zetten we dan maar op onze "bucketlist" voor een andere keer. Op de terugweg rijden we nog even langs een groot winkelcentrum vlakbij de camping om te pinnen en .... een lekker ijsje te nuttigen. Genoeg voor vandaag, weer naar onze katjes en nog even in het zonnetje zitten. Morgen trekken we richting de oostkust van de Peleponnese, waar we onze 1e camping voor ACSI gaan inspecteren.

Overstap van Reismee.nl naar Polarsteps voor onze reisblog

Beste mensen,

Aan alle mensen die ons (willen) volgen willen we melden, dat we om praktische redenen besloten hebben om onze reisblog "snogar.reismee.nl" te stoppen. Wie ons willen blijven volgen kunnen dit via de app "Polarsteps". U kunt als volger de navolgende link gebruiken en de app downloaden als volger. U hoeft natuurlijk geen eigen reisblog te starten. Volgen is voldoende.

Volg mij en mijn reizen op Polarsteps http://www.polarsteps.com/GodelivevanDommelen

Groetjes van Godelive en Ben

Griekenlandtrip 2019 (2)

2-5-2019 Huttwil (CH) - Parma (I)

We hebben lekker geslapen en worden wakker door stemmen nabij onze camper. Het blijkt onze Zwiterse buurman met een 2-tal medewerkers van Flyer een proefrit aan het maken is met een nieuwe elektrische fiets. Ik maak nog even een foto van de "camperbeveiliging" van de buurman, die bestaat uit hondelijnen en voerbak, maar...............geen hond. De Franse camperaar is inmiddels vertrokken en een half uurtje later vertrekken de 2 Nederlandse jonge mannen met hun truck en oplegger met Flyer fietsen. We ronden onze voorbereidingen af en gaan op weg richting Gotthard tunnel. Het is vandaag minder zonnig, maar gelukkig wel droog, dus een goede dag om te reizen. Het verkeer verloopt prima en zonder problemen passeren we dit 17 kilometer lange enkelbaanse obstakel. Aan de zuidkant van de tunnel nemen we een pauze en wisselen van bestuurder. Het verkeer richting noorden staat in de file, dus dat zal ons lot over een aantal weken zijn. We vervolgen onze weg richting Italie, terwijl we ons netjes aan de maximum 80 kilometer houden. De meeste auto's (vracht- en personenauto's) passeren ons en dat is best frustrerend, maar helaas hebben de Zwitserse en Italiaanse overheid gemeend, dat je als camper met een aanhanger maar maximaal 80 kilometer mag rijden. Bij de koffiepauze bepalen we ons einddoel voor vandaag en dat wordt dan Parma, camperplaats "Area Camper Parma". De indicatieve prijs van € 10,00 blijkt slechts voor 12 uur te gelden en dus wordt het € 20,00. Het is een camperplaats met vaste ondergrond, afgeperkte percelen, betaalautomaat, een camperbar,(sobere) toiletfaciliteiten en een sanipunt, maar wel een stevige prijs. We maken een warme maaltijd en genieten daarvan. Het wordt 's avonds al snel donker en er komt regen, maar da's geen probleem want we blijven lekker binnen vanavond. 's Avonds en 's nachts regent het nog lekker door.

3-5-2019 Parma (I) - Ancona (I)

Na een regenachtig nacht is het vanochtend nog bewolkt en zijn er buien. De douche van de camperplaats blijkt niet helemaal up-to-date, want de doucheslang en douchekop zijn duidelijk aan vervanging toe. Het water is echter prima. We ronden onze dingen af en gaan nog even shoppen bij de Lidl, die tegenover de camperplaats ligt. We vertrekken en vervolgen onze weg richting Ancona en dit verloopt prima. Het is vandaag nog steeds bewolkt, maar droog. Via Bologna en Ricioni zakken we verder af via de Adriatische kust. Onderweg zien we diverse percelen met druiven en fruitbomen. Ook zien we een serie futoristische bruggen en een spoorwegstation. Ondertussen maken we ook weer kennis met de diverse Italiaanse "lappendekens" in het asfalt en de bijzondere vormen van craquele asfalt. Tegen het einde van de middag bereiken we Ancona en gaan we overnachten op Area di Sosta Posatora. Het is ondertussen weer zonnig geworden, dus nog even buiten zitten. Het blijkt een bijzonder camperplaats, de voorzieningen zijn aanwezig, maar onderhoud staat niet bovenaan bij de eigenaar. Er staan ook diverse (vaste) caravans en campers, die aan het einde van hun levensfase blijken. Na ons komt er een Franse camperaar en een Duits stel met caravan/auto. Ik maak nog een praatje met de laatstgenoemde die ook 2 honden bij zich hebben. De lucht wordt bewolkt, maar het blijft gelukkig droog.

Griekenlandtrip 2019

30-4-2019 Steenbergen - Heiderscheid (L)

Na een paar weken van voorbereidingen en vele klussen thuis is het dan weer tijd om de start te maken voor onze Griekenland trip. We hebben een 2-tal trainingen gevolgd bij ACSI, dus qua kennis zijn we weer up-to-date. Ook zijn we voorzien van de nodige materialen en documentatie, zodat de klus moet kunnen lukken. De camper heeft zijn periodiek onderhoud en keuring ondergaan en daarnaast zijn er nog diverse onderdelen vernieuwd, waaronder remblokken voor, remschijven, voorbanden, groot dakluik, waterpomp (camper voorzieningen). Nog even doorgaan en we hebben een compleet nieuwe camper zullen we maar zeggen, alhoewel de portemonnee dat niet fijn zal vinden. Ook de scooters hebben een aantal reparaties ondergaan en kunnen nu ingepakt worden in een mooi hoesje voor onderweg.

We hadden aanvankelijk maandag 29 april als vertrekdatum geprikt, maar door onvoorzien dan maar 30 april gestart. Als de laatste dingen zijn ingepakt, het huis nog een laatste check heeft gekregen sluiten we af en gaan op stap. Het is bewolkt en de temperatuur is nog best fris, maar met een vestje aan zullen we het wel redden. Iets over half elf rijden we Steenbergen uit en kiezen de A-4 richting Antwerpen. Ter hoogte van de Brabantse Wal horen we een klap, maar kunnen we niets vaststellen. We willen wel even checken of er iets met onze camper en/of aanhanger loos is, dus net over de Belgische grens stoppen we op een parkeerstrook. Bij de check blijkt er niets loos en dus stap ik opnieuw in, maar dan valt ineens de radio en de navigatie uit!!?? Ook de ventilator en cabine airco zijn "dood". We zijn nog maar ruim een half uurtje van huis en dus besluiten we terug naar Steenbergen te rijden om een en ander te laten checken door onze garage. Het is balen, maar beter nu dan ergens in het buitenland. Bij de garage wordt alles even gecheckt, maar alle voorzieningen doen het weer. Nogmaals van alles geprobeerd, maar er treedt geen storing meer op. Volgens de garage is alleen een storing door te meten, maar niet als alles werkt. Conclusie: we gaan maar weer rijden en hopen dat alles goed gaat. Het is ondertussen lunchtijd, dus we gaan even lunchen voor een lokale snacktent en zetten dan vertrekpoging nummer 2 in gang. We passeren Antwerpen zonder problemen en gaan richting Luik om vervolgens richting Luxemburg te kiezen. Bij Luik hebben we gedurende korte tijd wat vertraging als gevolg van wegwerkzaamheden, maar daarna bollen we weer gezellig verder. De lucht breekt ondertussen open en er komt een zonnetje tevoorschijn, zodat het al zomer lijkt te zijn. De camper vertoont geen kuren meer, dus "we keep our fingers crossed". Zou het dan toch allemaal goedkomen? Omdat onze reis met strubbelingen is begonnen is een overnachting in Frankrijk geen optie meer voor vandaag en kiezen we als bestemming Camping/Camperplaats "Fuussekaul", waar we in het verleden ook al eens hebben vertoefd. Rond Luxemburg-stad is inmiddels de avondspits begonnen, maar die blijkt voor ons traject mee te vallen en rond 17.30 uur arriveren we. De receptie blijkt gesloten, maar er zijn nog plaatsen vrij op de camperplaats en dus installeren we ons. We maken een praatje met een Nederlands stel uit Friesland met een oud campertje. Zij zijn door de Benelux aan het trekken en hebben nog 3 weken voor de boeg. De hoge bergen trekken wel, maar het campertje trekt dat niet meer. Als onze katten buiten lopen komt een Engels stel een kort praatje maken over onze katten en hun kat, die blijkbaar niet van kamperen houdt. We genieten nog even van het heerlijke zonnetje met een hapje en een drankje, terwijl de campingjeugd wordt rondgereden op de camping tractor met versierde wagen.

1-5-2019 Heiderscheid (L) - Huttwil (CH)

Na een heerlijke nachtrust te hebben genoten staan we weer op met een lekker zonnetje. We gaan vandaag weer verder trekken richting Zwitserland en dus worden allerlei zaken afgewerkt. Onze dochter Cindy belt nog even met de kinderen, want die hadden de foto's van de camper en opa en oma gezien en moesten even contacten. Ondertussen arriveert op de camping een groep met klassieke Porsche rijders, die een feestje hebben bij de Fuussekaul. Een mooi spectakel voor liefhebbers van auto's en de eigenaren doen hun uiterste best om met het gaspedaal de mogelijkheid van hun vehikel te presenteren. Nog even langs de receptie om te betalen, bij de containers het vuilnis te dumpen en dan klaar voor vertrek. het eerste stuk reis verloopt voorspoedig, dan nog even bij de Luxemburgse pomp goedkope brandstof tanken om vervolgens Frankrijk in te duiken. We rijden door Lotharingen met onderweg verwijzingen naar de diverse voormalige mijnstadjes en de Maginot linie (1e wereldoorlog). Het land is fris en groen, de akkers zijn ingezaaid of worden ingezaaid, het heuvellandschap geeft ons weer een echt vakantiegevoel. We koersen richting Elzas naar Straatsburg via een relatief rustige autoweg, maar bij een pauze op een parkeerplaats blijkt deze voor wat grotere voertuigen helemaal vol te staan. Op naar de volgende en daar hebben we wel een plekje om te lunchen, maar het valt ons op dat solo personenauto's het blijkbaar toch nodig vinden om op deze plaatsen te stoppen in plaats van op de reguliere personenauto plaatsen, die ruim voorhanden zijn. Een beetje rekening houden met elkaar is dan wel fijn. Onderweg kiezen we een volgende overnachtingsplaats in Zwitserland uit, die zo rond 16.30 uur bereikt moet kunnen worden. Onderweg voegt onze navigatie steeds wat reistijd toe ten gevolge van verkeersdrukte, maar datg mag de pret niet drukken. Als we bij Basel de Zwitserse grens passeren worden we in het Duits aangesproken door een goedlachse Grensbewaker, die vraagt of we voor de aanhanger ook een tolvignet hebben. We bevestigen dat deze op de chassisbalk van de dissel is aangebracht, hij laat zijn collega checken, lacht en we mogen verder. Bij het oversteken via de overkapte Rijnbrug zien we, dat het bij de Rijn-oever erg druk is vanwege het mooie weer. Zonder problemen passeren we Basel en gaan richting Luzern om daarna de gekozen camperplaats te rijden. We verbazen ons weer over hoe schoon dit land is , maar houden ons wel aan de maximum snelheid van 80 km voor een camper met aanhanger, want opnieuw een "prent" zitten we niet op te wachten.  De navigatie wijst ons weer de weg en wij komen aan op de camperplaats, die voorzien is van (gratis) voorzieningen , zoals elektra, drinkwater tappen en grijswater/chemisch toilet lozen. De camperplaats ligt naast de fabriek van FLYER elektrische fietsen, bekend om zijn hoge kwaliteitsproduct in heuvelachtig en berggebied. Als we ons plekje in orde maken worden we aangesproken door 2 jonge Nederlandse mannen, die blijkbaar hun truck net hebben gevuld met FLYER fietsen. Voor hun een vakantiebaantje, maar petje af voor het rijden met zo'n grote truck met oplegger. Daarna komt er een Franse camperaar op ons af, die zegt al jaren ACSI producten (groene gidsen) te gebruiken. Hij spreekt naast Frans ook Duits en ik maak een gezellig praatje met hem. Als we lekker even zitten te chillen komt er een Zwitser met een luxe Mercedes/Hymer camperbus naast ons staan en begint gelijk een praatje. Acht weken onderweg is volgens hem niets, want hij is al sinds 2016 continue onderweg. Hij vraagt hoe wij onze reizen documenteren en wijst op de app "polarsteps", die documenteert waar je bent, welke route en gemaakte foto's toevoegt. Klinkt goed, dus vanavond even uit proberen.

Spanje trip maart 2019 (10)

22-3-2019 Burgos (E) – Gradignan (F) nabij Bordeaux

Vanochtend lacht het zonnetje ons weer tegemoet, maar de dakramen zijn nog licht bevroren van de nachtvorst en dus is het nog best fris buiten. We breken op en brengen alles in gereedheid voor vertrek. Nog even wat vers water bijtanken, want de meter geeft slechts 20% vulling aan. We blijken niet de enigen, die opbreken want snel staan er nog 2 campers achter ons bij het sani-punt, nl. 1 Brit en 1 Belg. De Belg is op weg richting Zuid Portugal en blijkt niet ver van Roosendaal te wonen. Onze tank is vol en we vertrekken. Bij de bushalte staat inmiddels weer al een groepje kampeerders, die Burgos gaan bezoeken. We zitten snel weer op de snelweg, die ons richting San Sebastian in het uiterste noorden van Spanje voert. Dit stuk weg kennen we, omdat we zo’n 1 ½ jaar geleden vanuit Marokko hierlangs zijn gekomen. In de verte zien we hier en daar nog een besneeuwde bergtop, maar het weer is lekker zonnig en de temperatuur zo rond de 20 graden. Voordat we de Spaans – Franse grens passeren tanken we nog even diesel, want in Frankrijk is deze zo’n 20 – 30 cent per liter duurder. We rijden verder richting Bordeaux en schatten in dat we rond 16.00 uur daar kunnen zijn. We willen dan op een camping gaan staan in Gradignan, waar we ook eind 2017 hebben overnacht. Als we tegen 15.45 uur arriveren bij de camping staat er een Britse auto met caravan en als deze het terrein oprijdt dan schittert er een bord “complet” (volgeboekt). Ik doe toch een poging om een plekje te veroveren en de campingeigenaar duikt zijn kantoortje in, roept wat tegen zijn vrouw in het huis en loopt zijn papieren administratie door. Hij nodigt mij vervolgens uit even mee te lopen en wijst een plek aan, waar een kleine caravan staat en een busje. Er is nog wat ruimte op het perceel en hij verteld, dat de betreffende man vanavond op weekend gaat en alleen het caravannetje blijft staan. Godelive en ik overleggen even en we besluiten akkoord te gaan, het is per slot van rekening maar voor 1 nacht. Na het installeren pakken we de stoeltjes en genieten nog een tijd van het heerlijke zonnetje. Even later arriveert de kampeerder op zijn motorfiets, krijgt informatie van de eigenaresse, doet zijn ding en vertrekt met zijn busje op weekend. Ondertussen blijken onze katten ook een kunstje te hebben uitgehaald, want de lade waarin hun kattenbrokken staan is opengemaakt, het deksel van de voorraadbus is open en de katte korrels liggen overal. Blijkbaar kunnen katten dus nog meer dan lijdzaam afwachten tot het baasje aanwezig is…haha.

23-3-2019 Gradignan (F) – Tours (F)

We trekken vandaag weer verder en van de beperkte kampeerruimte hebben we niets gemerkt vannacht. Voor ons was het een prima geïmproviseerde oplossing en de campingbaas heeft daarmee een nieuw “verdienmodel” bedacht. Omdat er op de camping geen winkeltje is willen we bij een bakker of supermarkt nog een broodje kopen. Als we de camping afrijden zien we een reclamebord van supermarché (supermarkt) E. Leclerc binnen 3 kilometer en dus gaan we die kant op. Onze navigatie stuurt ons op een bepaald moment een woonwijk in met allerlei obstakels, dus komen we tot de conclusie dat dit niet is wat we zoeken. Terug naar de snelweg en later een nieuwe poging, die zich een ½ uurtje later aandient. We doen snel even wat boodschapjes en gaan daarna weer snel op weg. Ook het verkeer levert ons vandaag geen problemen op en het weer….laten we daar maar niets meer over zeggen is onveranderd. We rijden richting Tours om daar te overnachten, maar de geselecteerde camperplaats in een naburig dorp lijkt van de kaart geveegd. We kiezen dan voor de camping in Tours, waar we eind 2017 na onze Marokko trip eveneens hebben gestaan. Groot verschil met toen, de wegwerkzaamheden zijn klaar, het is nu niet donker en koud en de receptioniste heeft onze gegevens nog in haar systeem staan. Snel klaar en dan een plekje met zonneschijn en voor vanavond goede satelliet ontvangst. De katten kunnen ook nog even naar buiten en wij genieten nog even van het mooie weer. Morgen de laatste ruk naar huis. We verwachten geen bijzondere drukte, want het is per slot van rekening zondag. De temperatuur thuis zal weer wel even wennen zijn.

Spanje trip maart 2019 (9)

20-3-2019 Toledo (E) à Burgos (E)

Vanochtend blijkt het zonnetje weer te schijnen, maar de temperatuur is nog best fris. Even de laatste dingen doen voor vertrek en dan weer op weg richting noorden. Bij het plaatselijke benzinestation kopen we een vers broodje en na wat lokale wegen zitten we weer snel op de snelweg richting Madrid. We hebben gepland om een lunch en tussenstop te maken bij – het inmiddels omstreden – monument Valle delos Caidos ( vallei der gevallenen van de Spaanse burgeroorlog) iets ten noorden van Madrid in de buurt van El Escorial . Generaal Franco heeft dit monument laten uithakken in de rotsen tussen 1941 en 1959, maar gezien de rol van Franco en de omstandigheden waaronder dit monument is gerealiseerd is de Spaanse overheid hier thans minder gecharmeerd over. Als onze navigatie ons dit punt aanwijst komen we bij een grote stenen toegangsmuur met een aantal doorgangen. De rechtse en linkse poort zijn duidelijk te klein voor een camper en de middelste doorgang heeft verkeersborden verboden voor alle verkeer en een pion op straat. Er staan ook diverse politiewagens geparkeerd en we raken hierdoor in verwarring; daarnaast is er geen parkeergelegenheid en daarom kiezen voor terugrijden naar de doorgaande weg. Een (historische) vergissing of….??? We vinden het jammer dat we dit monument niet hebben kunnen bezoeken, maar binnen 10 minuten zitten we weer op de snelweg en vervolgen we onze trip. Na een poos kiezen we een parkeerplaats voor de lunch en genieten hier van ons verse broodje van Toledo. Als ik tijdens het eten even naar buiten kijk zit er een volwassen man met de broek op zijn schoenen in de berm. Zie ik dat goed….??? Jawel, hij zit daar schaamteloos zijn behoefte te doen!!! Even later stapt hij weer in zijn personenauto (Frans of Duits kenteken); duidelijk iemand die overal schijt aan heeft haha! Na de lunch vertrekken we weer richting Burgos voor de volgende stop. Het landschap is gevarieerd, dan weer bergachtig en rotsige bodem, dan weer vlakker en agrarisch bewerkt. Het weer is prima, nl. zonnig zij het wat frisser dan we gewend waren in Benidorm. De reis verloopt verder voorspoedig en rond koffietijd doen we even een pauze voor brandstof tanken, wat drinken en een sanitaire stop bij een benzinestation. Tegen het einde van de middag arriveren wij in Burgos, waar de bordjes voor Camping Fuentes Blancas ons snel in de juiste richting wijzen. Aangekomen op de camping blijkt de receptionist prima Nederlands te spreken, alhoewel hij in Spanje geboren is. Het is best druk op de camping en er staan buitengewoon veel Britten met campers en caravans. We genieten lekker van een drankje en een heerlijke avondmaaltijd. Morgen gaan we Burgos verkennen met buslijn 27 voor € 1,20 per persoon!

21-3-2019 Burgos (E) en Camping Fuentes Blancas

Omdat er nachtvorst is aangekondigd hebben we de verwarming in de camper vannacht maar aangelaten, want een compleet lege schoonwatertank (vorstbeveiliging) zaten we niet op te wachten. Bij het opstaan blijkt het zonnetje weer al te stralen, zij het dat de buitentemperatuur nog niet echt gezellig blijkt te zijn. De douches blijken goed warm te zijn, maar de afregeling van warm en koud moet even goed afgestemd worden. Er is een lekker vers broodje verkrijgbaar in de kleine campingwinkel en daarna gaan we aan het ontbijt. We willen met de bus naar Burgos en de eerst passende bus vertrekt om 12.45 uur, waardoor we nog wat tijd hebben om even op gang te komen. Als we even voor 12.45 uur bij de bushalte buiten de camping staan blijken er nog 2 stellen richting Burgos te willen. Binnen 20 minuten staan we op Plaza d’ Espagne, het eindpunt, en kunnen we onze stadstrip beginnen gewapend met een stads plattegrond van de camping. Burgos was voor Madrid de hoofdstad van Spanje en de bakermat van het Castiliaanse koninkrijk, dus we hebben de verwachtingen hoog gespannen. Op het Plaza d’Espagne maken we wat foto’s en zien de Iglesias de San Lesmes, een fraaie kerk die echter niet open blijkt te zijn. We vervolgen onze trip richting het Plaza Mayor, waar naast het gemeentehuis ook allerlei andere fraaie panden te bewonderen zijn. Onderweg komen we langs Iglesia de San Lorenzo, waar een heilige mis aan de gang is. We schuiven stilletjes in 1 van de banken aan en maken ondertussen wat foto’s. Na de mis maken we de toer af en verlaten de kerk. Binnen enkele minuten staan we bij de kathedraal van Burgos aan het Plaza de Santa Maria. We kopen een ticket en krijgen een audio toestel met Nederlandse voorlichting. Wat een prachtige kerk, wat een rijkdom en dus ook zeker de moeite waard om te bezoeken. Tijdens onze trip luisteren we natuurlijk naar de audio en maken ondertussen een veelvoud van foto’s. Na de kathedraal lopen we verder door Burgos en zien talrijke schitterende bouwwerken en de imposante Rio Arlazon (rivier), die zich als het ware door Burgos wurmt. Ondertussen is het tijd voor een drankje en een pauze en we nemen plaats op een terras nabij de Puente de Santa Maria. Na wat geharrewar bestellen we een koffie met melk, wat later een soort latte macchiato blijkt te zijn. Heerlijk in het zonnetje genieten we van ons drankje, terwijl een Spaans onderhoudsteam zich installeert met een hoogwerker auto voor onderhoud van de lantaarns. Het verloopt allemaal volgens de ARBO normen in mijn optiek, maar kost ook de nodige tijd. Na de koffie vervolgen we onze voettocht door Burgos en gaan richting het Plaza d’Espagne voor de bus. Ondertussen maken we ook diverse foto’s van indrukwekkende taferelen en gebouwen. Van het vele sletteren zijn we danig moe geworden en dus blij als we door de bus weer op de camping worden afgezet. Tijd voor een biertje in het zonnetje bij de camper. Daarna nog wat kampeerhandelingen en natuurlijk het avondeten. Morgen vertrekken we weer naar het noorden en hopen we in Frankrijk aan te komen.

Spanje trip maart 2019 (8)

18-3-2019: Benidorm (E) – Toledo (E)

Als ik vanochtend de camper uitstap om een broodje te gaan kopen in de supermarkt op de camping, merk ik dat er een frisse wind staat, de lucht zwaar bewolkt is en de toppen van de bergen in een nevel gehuld zijn. De temperatuur blijft vanochtend steken op 15 graden en staat in schril contrast tot gistermiddag met 29 graden. In de supermarkt blijken nog slechts 2 broodjes voorradig te zijn en het is pas 8.30 uur en ik behoor tot 1 van de 2 gelukkigen in de winkel die er 1 kunnen kopen. Terug bij de camper gekomen starten we met onze activiteiten om op de ruimen en ons vertrek voor te bereiden. Als alles is afgerond willen we nog even een handje schudden met onze Nederlandse camperburen Gerrit en Lenie. We worden uitgenodigd voor een kopje koffie en dat slaan we niet af, want daar zijn we eigenlijk wel aan toe. We kletsen nog even bij en drinken onze koffie op om dan toch echt afscheid te nemen. We stellen vervolgens onze navigatie in op Toledo en vertrekken richting de slagboom van de camping. Onze route gaat in eerste instantie door een bergachtig gebied met diverse fraaie dorpen en stadjes die als het ware tegen de bergen zijn geplakt. Af en toe begint het even te regenen en merken we tijdens het rijden, dat er toch een flinke wind waait. Wanneer we een stuk verder zijn gereden is het landschap ondertussen vlakker geworden en zien we diverse velden met druivenstruiken en fruitbomen. Ook zijn er akkers, die ondertussen al een ontluikend groen gewas laten zien. De bebouwing is beperkt, want er zijn meer dorpen dan steden en soms zien we alleen hier en daar boerderijen. Als we rond het middaguur stoppen om te lunchen breekt de zon door de wolken en dan ziet de wereld er toch weer wat gezelliger uit. Aan het begin van de middag hebben we even telefonisch contact met dochter Cindy, die verteld dat er in Utrecht een mogelijk terroristische daad is gebeurd, maar weet nog niet veel details. Tijdens onze verdere reis blijft het zonnetje schijnen en de lucht is nagenoeg onbewolkt. We hebben vandaag 4 baan wegen en dus vordert onze tocht goed. Als we onderweg een wissel van bestuurder willen doen en we de snelweg zijn afgegaan zien we een groot bord “Carrefour” en besluiten we onze voorraden aan te vullen. We kunnen alles vinden wat op ons lijstje staat en vullen tot slot nog even onze brandstoftank. We gaan weer verder op weg en bereiken aan het begin van de avond Camping El Greco aan de rand van Toledo. Als we geïnstalleerd zijn zetten we de TV aan, want we zijn benieuwd wat er in Utrecht is gebeurd en wat de stand van zaken is. Wat een verschrikkelijk nieuws! ’s Avonds besluiten we om de volgende dag Toledo te bezoeken.

19-3-2019: Toledo (E) en Camping El Greco

Bij het opstaan blijkt het weer een zonnige dag te zijn, zij het dat de temperatuur stukken lager is dan de voorbije dagen in Benidorm, maar we hebben niets te mopperen want het is nog steeds top weer. Na de lunch gaan we richting de bushalte buiten de camping en op het tijdstip van de bus regeling arriveert lijn 72. Voor € 1,40 per persoon kunnen we een enkele reis maken naar het historische centrum van Toledo; da’s geen geld vinden we. De chauffeur laveert zijn bus door de steeds smallere straten van het centrum van Toledo en binnen een kwartier arriveren we. Toledo is een van de oudste steden van Spanje en ligt boven op een berg. De rivier Tagus vormde een natuurlijke bescherming voor de stad en deze werd aangevuld met stadsmuren, die we vanuit de bus al hebben kunnen waarnemen. We oriënteren ons even op de kaart en rekening houdende met de diverse steile straten kiezen we voor een rondrit met het toeristentreintje. Als iedereen is ingestapt en het treintje vertrekt, blijkt het niet zo eenvoudig te fotograferen, want het wegdek heeft nogal wat hobbels en vering van het treintje vangt deze nagenoeg niet op. Met kunst en vliegwerk proberen we toch de nodige plaatjes te schieten en ondertussen luister ik naar de audio met achtergrond informatie over de rit. Helaas zit in de 15 aangeboden talen geen Nederlands, maar met Engels kan ik me ook uitstekend redden. We zien onderweg allerlei fraaie bouwwerken en na een ritje door het centrum verlaten we de stad en rijden we om de stad heen, zodat we ook een fraai beeld krijgen van de stad op de rots. Halverwege de rit wordt er ook gestopt en kunnen we uitgebreid fotograferen, maar vergeet ik bij het uitstappen dat ik een paar oortjes in de audio heb en breekt het snoertje af. Toledo is een bijzonder fraaie stad met meer dan 30 kerken en kloosters. De kathedraal van Toledo is een van de belangrijkste gotische kathedralen van Spanje en werd gebouwd tussen 1227 en 1493. Na ons rondje Toledo gaan we even een lekkere koffie halen op het Plaza Zocodover, waar diverse horeca zaken zijn gevestigd. Het zonnetje schijnt, maar er zit toch een frisse wind, dus blij dat we een lekkere vest hebben aangetrokken. Na de koffie gaan we het centrum te voet wat beter verkennen en brengen ook een bezoekje aan de kathedraal. Officieel wordt aangekondigd, dat fotograferen verboden is, maar we hebben alleen een paar keer op onze mobiel op een wit knopje gedrukt. De gehele kathedraal kunnen we niet bezoeken, want er staat een metalen hekwerk en door de Spaanse medewerker worden we niet toegelaten. Achter het hek lopen diverse mensen, waarschijnlijk georganiseerde groepsrondleidingen. De diverse fraaie winkeltjes in de straten verkopen vaak allerlei toeristische artikelen, waarbij opvalt dat er erg veel messen en zwaarden te koop zijn. Als je als ridder wilt beginnen kun je hier zeker aan je trekken komen. Aan het einde van de middag gaan we weer richting bushalte en terug naar de camping. Morgen trekken we weer verder richting noorden met als reisdoel Burgos.

Spanje trip maart 2019 (7)

14 t/m 17-3-2019 Benidorm (E) en Camping Armanello

Donderdag 14-3: ’s Morgens even om een vers broodje in de supermercado (supermarkt) op de camping. Ik heb geluk, want er blijkt nog maar 1 stokbroodje op voorraad. Blijkbaar vandaag veel klanten of het inkoopbeleid is aan de magere kant. We kunnen vanochtend al lekker buiten ontbijten, want het zonnetje schijnt lekker tegen een strak blauwe lucht. De temperatuur gaat oplopen tot zo’n 21 graden en da’s best lekker. Na het ontbijt genieten we nog lekker van het zonnetje en ook de koffieronde zitten we lekker buiten. Onze katten genieten zichtbaar van hun vrijheid (aan de lijn) nabij de camper. We kijken uit op 2 schitterende Goldwing motoren van onze Nederlandse overburen, die blijkbaar overwinteraars zijn. Als we een praatje maken blijkt de 2 wieler van meneer en de 3 wieler van mevrouw. Echt stoere mensen uit het oosten van het land met dito machines, zeker wanneer je rekening houdt met de handicap van meneer (2 beenproteses). Ondanks dat we de camper een grote wasbeurt hebben laten geven, blijkt deze nu er alweer aardig smerig uit te zien. Jammer, maar we gaan niet uitgebreid de camper wassen in dit korte verlof. Ik haal de fietsen van het fietsenrek af en zet ze gereed voor vanmiddag. Als we geluncht hebben is het tijd om op pad te gaan en bij de receptie proberen een stadplattegrond te halen vangen we bot, want het is per slot van rekening siësta. Met behulp van Google Maps beginnen we onze fietstocht richting de stad / de boulevard. Fietsen in Spanje is toch wel een dingetje, want fietspaden zijn er niet zo erg vaak of soms houden ze gewoon op en gaan we maar op de weg rijden. Er zijn ook fietsers die het trottoir als hun domein zien en dus apen we die zo nu en dan na als het verkeer druk is. Onderweg passeren we een aantal terrassen, die overbevolkt zijn door rumoerige Britten. Ook zien we diverse bedrijven die scootmobiels verhuren, blijkbaar een lucratieve business hier want het wemelt van de “Benidorm bastards”. Er blijken ook tandem schootmobiels te bestaan en menig stel (wel of niet gehandicapt of slecht ter been) sjeest door de straten en over de boulevard. We passeren legio flats/appartementen en hotels, waarbij de touringcars af en aan rijden en dus blijkt dat de toeristenindustrie hier heel belangrijk is. Blijkbaar heeft Benidorm na Parijs het hoogste aantal hotelbedden van Europa. Hadden wij in L’Estartit een toeristenstadje in winterslaap, in Vlanova i la Geltru een stadje dat ontwaakte vanuit de winterslaap, welnu in Benidorm is alles al ontwaakt. Zelfs op het strand zitten al mensen te zonnen en worden stoelen en parasols verhuurd. Benidorm is een stad met zo’n 70.000 inwoners, wat in de zomer kan oplopen tot zo’n 500.00 mensen. Benidorm is na Madrid en Barcelona de meest populaire stad van Spanje. We lopen met onze fiets aan de hand langs diverse winkels en winkeltjes en hun waren staan al ruim uitgestald voor het kooplustige publiek. Ik laat me verleiden om een 2 tal zomershirts met leuke prints te kopen, maar Godelive houdt voor haarzelf vandaag nog even de hand op de knip. Het valt ons op dat bijna om de 100 meter een pinautomaat staat. Blijkbaar moet dit het publiek stimuleren om regelmatig “flappen te tappen”. Wat later op de middag vinden we het tijd voor een drankje en strijken neer op een gezellig terras, waar we 1 liter sangria van het huis bestellen. We kunnen nu gaan mensen kijken en we zien mensen van allerlei leeftijden wandelen, fietsen of per scootmobiel passeren. De jeugd voegt er nog de skateboards en een soort snelle stepjes of mini scootertjes bij om het wandelende publiek soms met hoge snelheid te ontwijken. De pratende passanten blijken van Britse, Duitse, Franse, Nederlandse en Spaanse komaf te zijn, dus een mengelmoesje van nationaliteiten. Als de zon weer begint te zakken gaan we weer op de fiets richting camping. Tijd voor een snelle avondmaaltijd uit het afhaalrestaurant op de camping en een avondje nagenieten in de camper.

Vrijdag 15-3: Vandaag hebben we een rustdag ingepland en dus slapen we iets langer. Bij het ontwaken schijnt er weer een schitterend zonnetje en dus weer buiten ontbijten. Als ik in de campingwinkel een broodje ga halen, dan blijkt het brood al uitverkocht!!?? Dan maar wat anders voor het ontbijt en dat lukt dankzij ons ruime inkoopbeleid van diverse andere zaken, zoals fruit, yoghurt, muesli en rijstwafels. De weersverwachtingen voor de komende dagen zijn uitstekend, want het wordt nog warmer. We besluiten nog een paar nachtjes extra te boeken, want dit is echt genieten. We willen een kleurtje opdoen nu de gelegenheid er is en dus haal ik voor Godelive haar ligbedje tevoorschijn. De zonnecrème met factor 30 wordt rijkelijk gesmeerd en onder het genot van een lekkere bak koffie lezen we allebei een boek. Ook ’s middags doen we rustig aan en houden we net als de Spanjaarden siësta. Wat later in de middag maken we even kennis met onze Nederlandse buren, die met hun camper zijn gearriveerd. Zij zijn ook op 1 maart uit Nederland vertrokken, maar hebben onderweg nog niet echt kunnen genieten, omdat mevrouw ziek was geworden en zelfs 5 dagen in het ziekenhuis in Frankrijk heeft gelegen. Ze voelt zich nu wat beter, maar moet in Benidorm weer naar een specialist voor nader onderzoek/controle. Vervelend allemaal en zeker op vakantie, want dan wil je eigenlijk toch genieten. We sluiten de dag af met een lekker drankje in de laatste zonnestralen van vandaag en ik ga aan de slag met de avondmaaltijd. Deze keer “een beetje van mezelf en een beetje van Maggi” zeg ik dan maar om een reclame slogan te citeren.

Zaterdag 16-3: Alweer een nieuwe dag in het zonovergoten Benidorm. We willen vandaag toch weer wat genieten van het mooie weer, maar zeker ook nog even Benidorm in. We moeten wat kleine inkopen doen en mijn haar begint ondertussen weer de lengte te krijgen, dat er krulspelden in zouden kunnen. ’s Morgens doen we weer lekker rustig aan, ontbijtje, koffie, boekje lezen en ons velletje bijkleuren. Na de lunch pakken we weer de fietsen en gaan weer richting stad. We nemen nu een andere route en komen ergens midden op de boulevard uit. We strijken neer op een stapel houten vlonders en genieten lekker van het mooie weer en het uitzicht. Het strand is al redelijk bezet, maar in zee is er nog geen enkele activiteit. Na een poosje gaan we op zoek naar een supermercado en vinden we een soort buurtsuper nabij de boulevard. We kopen wat zaken, zodat we de komende dagen weer even vooruit kunnen en wat verder op de boulevard valt mijn oog op een bord “barber shop” in een zijstraat. Gauw even gaan neuzen en jawel, het is een kapsalonnetje en de kapster heeft tijd. De zittende klant wordt binnen een kwartiertje “geknipt en geschoren” en het resultaat is goed, waarna ik aan de beurt ben. Haar buitenlandse vocabulaire reikt niet verder dan “yes” en “no”, dus dat wordt een uitdaging. Met gebaren en wat Spaans vraagt ze hoe ik het wil en gaat aan de slag. Af en toe zegt ze wat in het Spaans, maar ik snap er geen hout van. Ze heeft natuurlijk in de gaten dat we toeristen zijn en vraagt “camping?”. Ik bevestig dat met “si” (ja) en voeg de naam “Armanello” toe. Ze probeert de conversatie te vervolgen, maar al snel moet ik afhaken en zeg “nice” (leuk) en steek mijn duim omhoog. Binnen 20 minuten ben ik geknipt en voorzien van wat gel in mijn haar en dat alles voor € 10,00. Ondertussen is het eind van de middag en zetten we koers richting camping voor een welverdiend drankje en even rust. Ons oriëntatie vermogen om het zonder Google Maps te doen blijkt toch niet afdoende, dus maken we een “toeristische” fietsroute totdat ik de moderne elektronica weer inschakel en we weer snel op de goede weg zitten. Benidorm is leuk en smaakt naar meer, dus morgen weer.

Zondag 17-3: Vandaag onze laatste dag op deze camping en in Benidorm. De weersvoorspelling geeft 27 graden aan, dus tijd om te genieten en niet te zware inspanningen te doen. Ik heb ondertussen wat zonneallergie op mijn bovenarmen opgelopen en kies dus maar een shirt met lange mouwen vanochtend. Na de eerste ochtendzon draaien we toch maar de luifel uit voor wat schaduw en lezen we lekker verder in ons boek. Na de siësta willen we al wat dingen opruimen, de voorruit van de camper wassen en wat vers water bijvullen. Als dat allemaal gebeurd is gaan we weer met de fiets richting stad. Het blijkt ondertussen aardig warm te zijn geworden, nl. 29 graden. We laveren deze keer als geroutineerde Spaanse fietsers door de stad en komen weer bij de boulevard. We rijden deze nu helemaal af om bij het oude Benidorm centrum, dat op een rots is gebouwd, aan te komen. Een stukje stad dat zeker de moeite waard blijkt te zijn. De 18e-eeuwse parochiekerk van San Jaime blijkt in het front compleet versierd met bloemen. We gaan ook even binnen kijken en ook dit blijkt de moeite waard te zijn. De rots van Benidorm verdeelt het strand in 2 delen, nl. het Levante-strand (het "nieuwe" Benidorm) en het Poniente-strand (het "oude" Benidorm). Het historische centrum is het oude vissersdorp. Benidorm heeft nog een derde - kleiner - strand: Mal Pas direct bij de rots. We maken de nodige foto’s en strijken dan neer op een zonnig terrasje voor een koel drankje. Een poosje later fietsen we de boulevard van het Levante-strand weer af en stuiten op een optocht van mensen in traditionele klederdracht met begeleiding van een band. Een schitterend gezicht en heel veel mensen op de boulevard maken foto’s net zoals wij. Ook lopen er opvallend veel mensen in groene kledij en blijkbaar heeft dit met Sint Patrick's day te maken, een van origine Ierse feestdag. Als de optocht is verdwenen kiezen we een restaurant met terras om een hapje te gaan eten en dat is deze keer de Blauwe Walvis. Op de boulevard zijn diverse restaurants en ieder heeft zo zijn eigen insteek om mede Europeanen te lokken naar hun “eigen” Duitse, Britse, Italiaanse, Belgische, Nederlandse of……. Restaurant. We worden in het Nederlands aangesproken en we kiezen voor het dagmenu “frietjes, salade en kibbeling”. Het smaakte uitstekend en dat gold ook voor de huisgemaakte sangria. Ondertussen is het begonnen met schemeren en dus bestijgen we weer ons stalen ros en gaan richting camping met assistentie van Google Maps. Onze katten heten ons weer welkom, want ook zij menen een lekker diner verdiend te hebben. We gaan morgen weer wat noordelijker, want het einde van deze vakantie komt toch weer in zicht. We zetten morgen koers richting binnenland en wel naar de stad Toledo. De weersverwachtingen zijn op zich goed, maar het wordt stukken frisser dan vandaag, nl. zo rond de 16 graden.