Granada (Otura)

Vrijdag 27 oktober 2017 : Oh wat lekker om weer met een stralend zonnetje op te staan. We besluiten om vandaag op de camping te blijven, een was te doen en lekker te genieten van het prachtige weer. In de loop van de dag loopt het kwik op tot 26 graden volgens de weersverwachting. Muntje voor de wasmachine gekocht, was sorteren, de camper weer aan  kant doen en dan even een bakkie koffie doen. Het zonnetje prikt aardig, dus even de luifel uitzetten. Als de was gedraaid is, ophangen en wachten tot die droog is. Het is rustig op de camping, slechts zo'n 5 camperaars. Hoogstwaarschijnlijk zijn de meeste mensen naar Granada. Het is een middelgrote camping (zo'n 70 standplaatsen en 8 chalets) met wat gedateerd, maar goed onderhouden sanitair. Naast de camping ligt een mega (openbaar) zwembad, maar helaas voor ons nu gesloten. Ook een groot café restaurant net buiten de camping is gesloten. Via de poort van de camping kijken we uit op de Sierra Nevada, wat Spaans is voor besneeuwde bergketen. Bijzonder toch om met 26 graden uit te kijken op sneeuw. De was droogt snel en is zo weer aan kant. Tijd voor een biertje en we maken ondertussen plannen voor een trip naar Granada morgen. 

Doordat ik op een verkeerde knop heb gedrukt is een e-mail gestuurd over het inloggen met een wachtwoord. Dit is een foutje, dus je kan gewoon zonder wachtwoord onze  reisverslagen lezen. Sorry voor de verwarring. 

Madrid (Getafe) --> Granada ( Otura)

Donderdag 26 oktober 2017: Vandaag gaan we Madrid weer verlaten en trekken we verder richting Zuid Spanje. Het weer lijkt niet meer stuk te kunnen deze week, want vandaag en de komende dagen blijft het een prima temperatuur met veel zon. We genieten met volle teugen. De meeste voorbereidingen zijn gebeurd, dus alleen nog ontbijten en douchen. Godelive komt binnen een paar minuten terug uit het toiletgebouw en zegt, dat er alleen koud water uit de kraan komt. Da's balen, dus dan douchen in onze eigen camper met wel lekker warm water. Of al die Spanjaarden met badjassen aan hebben het warme water opgemaakt of het zijn zulke bikkels, dat ze gewoon koud douchen???!!!! We rekenen af en gaan eerst wat boodschappen doen in de nabij gelegen Carrefour. Een goede parkeerplaats vinden bij deze club in Madrid blijkt toch iets lastiger voor camperaars, maar de aanhouder wint. Voordeel van zo'n grote winkel is dat je alles kunt kopen, maar nadeel blijft dat je jezelf het apelazarus zoekt. Deze keer geen blikken kattenvoer te vinden, dus nogmaals alle rijen door en uiteindelijk met Google translate de vraag voorgelegd aan een winkelbediende. We krijgen antwoord, maar je raadt het al...in het Spaans. Gelukkig kunnen we met de handgebaren een indicatie krijgen en na wat zoeken blijkt er op een andere etage nog een grote afdeling met allerlei zaken te zijn. Je moet het maar weten, nietwaar. Dan nog even snel lunchen bij die Amerikaanse club met de gele M, ja is wel ongezond maar deze keer gepermitteerd vinden wij. Als alle boodschappen weer zijn ingeladen, ontvluchten we het drukke Madrid en gaan op weg naar Granada. Naarmate we verder van Madrid af zijn, wordt het verkeer rustiger. Het landschap levert dan weer stukken geoogste tarweakkers, olijfbomen, druivenranken en dan weer redelijk kalende vlaktes op. Hier en daar wat bebouwing of een dorpje en wat verder af zie je gebergte. De spaanse autoweg is tolvrij en de reis verloopt voorspoedig. We stoppen onderweg even om te tanken en een wat luchtiger tenue aan te trekken, want het zonnetje prikt toch behoorlijk. Volgens de camper thermometer is het 26,5 graden. Godelive wil ook weer een stuk rijden en dat gaat haar goed af. Het laatste stuk neemt Ben voor zijn rekening. De aanvankelijk uitgekozen camping in een stadswijk van Granada blijkt helemaal volgeboekt, dus op zoek naar een alternatief. Zo'n 10 kilometer verder in een andere stadswijk blijkt er nog volop plaats te zijn op camping Suspiro del Moro (ACSI camping), dus dat klinkt voor ons bekend. Het is ondertussen wel donker geworden, maar gelukkig lukt het om ons goed te installeren en dan is het weer tijd om even bij te komen. Morgen Granada ontdekken of even rust?

Jaca - Madrid (Getafe)

Maandag 23 oktober 2017 : Het was een frisse nacht in de Pyreneeën, maar het zonnetje lacht ons tegemoet bij het opstaan. De schoolkinderen kwetteren uitgelaten en de werkweek blijkt voor velen weer aangebroken. Tijdens het ochtendritueel schiet het in Godelive haar rug, dus Jaca verkennen zit er niet in. Dan maar op de bijrijdersstoel vandaag en Ben achter het stuur. Het grootste deel van de route verloopt over 4 baansweg, dus dat schiet lekker op tot we achter een breed zwaar transport komen onder begeleiding van de Guarda Di Traffico (verkeerspolitie) op motoren. Pas als de weg tijdelijk 3 rijstroken krijgt mogen we passeren. Wij rijden door erg uitgestrekte vlaktes, weinig bebouwing en behoorlijk dor. Ook zijn er hele stukken bergachtig, dus dan weer klimmen en later ook weer dalen. Het weer wordt steeds aangenamer en het zonnetje schijnt volop, dus even een zomers tenue aantrekken. Onderweg besluiten we om Madrid als stop te gaan doen. De NKC app geeft ons informatie, dat camping Alpha het gehele jaar geopend is en een prima uitvalsbasis is om Madrid te verkennen. Begin van de avond arriveren we bij de receptie. We kunnen ons verhaal in het Engels doen, dus da's gemakkelijk. Het blijkt niet druk met de trekkende kampeerders, ze zijn op 1 hand te tellen. Voldoende keuze voor de standplaats dus. Wel is er nogal wat drukte in de vakantiebungalows. Er blijkt ook een bar - cafetaria en een kleine campingsupermarkt open te zijn. Prima plekkie dus.

Dinsdag 24 oktober 2017 : Ook nu staan we weer op met de zon aan de hemel. De verwachtingen voor vandaag zijn prima droog en zonnig tot zo'n 25 graden. Onze weerman/-vrouw zou zeggen "zeer aangenaam voor de tijd van het jaar". Godelive voelt zich een stuk beter en beweegt weer wat soepeler. Bij de receptie halen we wat reisinfo en op 5 minuten lopen van de camping is de bushalte. We gaan op pad, en een paar minuten later staan we bij de bushalte, waar niet veel later de bus arriveert. Met het briefje met de reisinfo en in ons beste Spaans : "dos adultos Legazpi, por favor" blijken we voor € 2,00 p. p. mee te kunnen. Bij halte Legazpi moeten we overstappen in de metro. Eerst even de info lezen, die gelukkig ook in het Engels beschikbaar is, maar dan zo'n Spaanse kaartjesautomaat de baas worden. Na wat geklungel de hulp ingeroepen van een mevrouw met dienstkleding van de metro. Wij spreken geen Spaans en zij geen Engels, maar met behulp van een zinnetje uit het Spaanse boekje komen we eruit. We vinden de goede metrolijn en stappen uit op de Puerta del Sol in het centrum. Veel mensen op de been, maar ook een heleboel zwaar bewapende politie. Ondanks dat hebben we geen onprettig gevoel en begrijpen we dat Madrid niet op nieuwe aanslagen zit te wachten. We wandelen wat rond en genieten van de mooie gebouwen. Het wordt tijd voor de lunch en we kiezen een leuke zaak uit. We worden vriendelijk geholpen en het stokbroodje met Spaanse omelet (koude omelet met aardappel erin verwerkt) smaakt uitstekend. We gaan weer op weg, maar het lopen gaat Godelive nog niet echt lekker af. We besluiten om de bus touristic te nemen, zodat we zonder veel lopen toch de meest belangrijke plaatsen in de stad kunnen zien. Gezien het prachtige weer gaan we op bovenste laag in de bus zitten. Met de audio krijgen we de toeristische informatie in onze eigen taal. We maken zoveel mogelijk foto's, maar komen soms ogen te kort. We zien onderandere het Palacia Real (Koninklijk Paleis), Biblioteca Nacional (Nationale Bibliotheek), Templo de Debod (Tempel van Debod) een geschenk van Egypte voor de hulp van Spanje bij het ontruimen van de Aswan vallei en nog heel veel meer gebouwen. We proberen ook nog het Paleis van Sinterklaas te vinden, maar niets over te vinden. We vragen ons af of die oude grijsaard wel in Madrid woont of..... zou die man op een geheime locatie verblijven???? Na onze rondrit gaan we voor een drankje op een terras. Da's genieten en we laten alle indrukken op ons inwerken. Het klokje tikt verder en dus wordt het weer tijd voor de terugreis. Via de metro weer naar Legazpi en dan weer verder met de bus, maar dat duurt wel wat langer dan gepland. De bus heeft kennelijk vertraging en komt uiteindelijk zo'n 20 minuten later aan. We laten de chauffeur weer onze reisinfo zien en na wat fronzen geeft hij een teken dat we kunnen gaan zitten. Onderweg kiest de chauffeur duidelijk voor gas op de plank. De genoemde uitstapplaats staat niet op de reisinfo in de bus. Dan maar de info van NKC /Google maps als hulpmiddel gebruiken op de smartphone en hierdoor kunnen we vlakbij de camping uitstappen. Het is ondertussen wat laat geworden voor een eigengemaakte maaltijd, dus gaan we in het cafetaria wat eten. Een Spaanse variant van frietjes met in kleine stukjes gesneden Duitse worst en een pittige saus. Smaakt goed, maar het pilsje erbij is nodig om een en ander te blussen hahaha.

Woensdag 25 oktober 2017 : Vandaag kiezen we voor een echt dagje rust. Het is weer fantastisch weer en we genieten van het lekkere zonnetje. Ook tijd om wat te servicen en de camper weer een beetje schoon te maken. Morgen trekken we weer verder.

Oradour sur Glane-Gradignan-Jaca

Zaterdag 21 oktober 2017: Na een nacht met veel regen staan we op. Het is zwaar bewolkt en we bereiden ons voor op de komende trip. Nog even servicen en dan op weg richting Limoges. Daar gaan we even boodschappen doen bij de Carrefour. Daarna even lunchen en dan weer verder. Via diverse Départementale (provinciale) wegen gaan we richting Bordeaux. We kruisen de Cognac streek, maar hebben helaas geen tijd voor een proeverij. Na een rit met wisselende wolken en een flauw najaars zonnetje komen we bij camping Beausoleil (mooie zon) in Gradignan ten zuiden van Bordeaux. We hebben de laatste vrije plek. Nadat we zijn geïnstalleerd begint het weer fiks te regenen, dus de camping naam spoort nu niet . Tijd voor het avondeten, dat dankzij het winkelen bij Carrefour mogelijk is.

Zondag 22 oktober 2017: Wederom een nacht met veel regen achter de rug. Alle voorzieningen weer op orde, lekker gedoucht en dan weer op weg. We gaan richting Pyreneeën via diverse Départementale wegen. Veel smalle wegen, veel rotondes (2 fraaie metalen beelden gezien, nl. wielrenner en visser met hengel.. was top) , maar ook mooie dorpjes en uitzichten. Het terrein wordt steeds heuvelachtig, maar dat is ook niet gek want we naderen de Pyreneeën. Onderweg komen we een kudde schapen tegen die vanuit de weide naar elders worden begeleid. Boven de bergen hangt een nevel en de temperatuur loopt terug. De route leidt ons via de 8,6 kilometer lange Somport tunnel. Die rit verloopt vlekkeloos en aan het einde van de tunnel blijken we in Spanje aangekomen. We kiezen voor een rustplaats in Jaca op de camperplaats.

Saint Nazaire- Oradour sur Glane

Vrijdag 20 oktober 2017: Als we opstaan blijkt al het herfstweer verdwenen. Het zonnetje schijnt en we hebben er weer zin in. We gaan vandaag richting Oradour sur Glane, een dorp dat op 10 juni 1944 een hele zwarte bladzijde in haar geschiedenis kreeg. Onderweg komen we veel campers tegen en wordt regelmatig het handje opgestoken als begroeting van mede camperaars. Toch wel leuk gebruik vinden wij. Onderweg trakteren we onszelf op een lekkere cappuccino en een belegd stokbroodje. De route voert vandaag door een golvend landschap in de provincie. In diverse weilanden grazen schapen en wij vragen ons af of hun vacht recent nog geschoren is. Hopelijk blijft het koude weer nog even uit. In de loop van de middag arriveren we in Oradour sur Glane. De zon verdwijnt achter de wolken, die steeds donkerder worden. Het lijkt alsof dit met de geschiedenis te maken heeft. We parkeren de camper bij het Centre de la Mémoire, dat naast het oude dorp ligt. Voor de volledigheid het verhaal van Oradour. Op 8 juni 1944 werd in de nabijheid van Oradour een actie gepleegd door het Franse verzet, waarbij een brug werd opgeblazen en een hogere SS officier om het leven kwam. De SS zinde op wraak en koos Oradour willekeurig uit voor een wraakactie. Op 10 juni 1944 omsingelen de SS-ers het dorp en richten een bloedbad aan. 642 mensen (mannen, vrouwen en kinderen) komen om. Slechts 6 mensen overleven dit drama. Het dorp werd vervolgens in brand gestoken. Na de oorlog besloot Charles de Gaulle Oradour sur Glane als monument te bewaren en werd een nieuw dorp naast het oude verwoeste dorp gebouwd. Wij hebben het dorp bezocht en waren zeer onder de indruk. Wat een drama moet dat geweest zijn. Na onze rondgang brak de zon weer door de wolken en werd het weer wat aangenamer. Misschien hebben wij als mensen wat geleerd van de geschiedenis.... of is dat wat te optimistisch? Dan sturen we onze camper richting de lokale camperplaats. Tijd om even bij te komen.

Port Louis (Lorient) - St. Nazaire

Donderdag 19 oktober : De regenbuien  van vannacht zijn voorbij als we opstaan. Het is bewolkt, maar droog dus goed om op excursie te gaan. Onze navigatie brengt ons linea recta naar de Keroman in Lorient. Lorient is al eeuwen een belangrijke havenplaats en marinesteunpunt. In 1940 besloot Admiraal Karl Donitz er een onderzeeboot basis te vestigen, zodat zijn U boten (onderzeeërs) onderhoud en reparatie konden krijgen en weer snel inzetbaar waren op de Atlantische Oceaan. Ook in Brest en St. Nazaire werden dergelijke bases aangelegd. Als we uitstappen tussen de gigantische betonnen bouwwerken, die de tand des tijds goed hebben doorstaan zijn we erg onder de indruk. We merken ook dat we bij de oceaan staan, want er staat een fikse bries. In totaal zijn er in dit complex 5 bunkers gebouwd met een betonnen dakbedekking per bunker variërend tussen 1,5 tot wel 7,5 meter dikte. In totaal kon dit complex 27 onderzeeërs herbergen. Ondanks zware bombardementen van de geallieerden bleven de bunkers in tact tot het einde van de oorlog. In 1945 nam de Franse marine de basis over en deze deed dienst tot 1997. Nu is het complex deels in gebruik als museum en het grootste deel is in gebruik genomen door bedrijven die zich met scheepvaart bezighouden. We hebben het museum bezocht en ook de voormalige Franse onderzeeër Flore S645. Jeetje wat is zo'n onderzeeër krap en volgestopt met apparatuur. Je kunt je amper voorstellen dat er zo'n 50 bemanningsleden aan boord waren. Wel heel erg interessant om te zien en ervaren. In de haven lagen ook een heleboel grote zeilboten, die ongetwijfeld ook voor wedstrijden gebruikt worden. En natuurlijk waren er ook diverse vissersschepen, maar die lagen in een ander deel van de haven. Na onze toer zijn we weer op weg gegaan. Het is nog steeds droog en bewolkt. Tegen de avond arriveren we op een nette camperplaats in St. Nazaire. Als we even staan begint het flink te regenen en waaien. De weergoden willen ons zeker laten merken, dat er ook andere weersvarianten zijn. We zitten echter lekker warm en droog haha. 

Pont Sainte Maxence - Courville-sur-Eure - Port Louis

Dinsdag 17 oktober staan we weer met een zonnetje aan de lucht op. We willen richting Lorient in Zuid Bretagne en dus wordt de navigatie ingesteld. We vertrouwen "volledig" op het systeem, maar als we wat te vaak Lyon op de borden lezen gaan we toch twijfelen. Blijkt dat ik de coördinaten N (noord) en O (Oost) heb ingevuld in plaats van N (noord) en W (west). Zit je toch uit de richting hoor... haha. Dan het roer maar omgooien en weer op weg. Het is mooi weer (23 graden) en we zijn op vakantie nietwaar. Eind van de middag arriveren we op een camperplaats in Courville-sur-Eure (nabij Chartres). Keurige plek en wij zijn niet de enigen. Elektra en water blijken alleen met jetons (muntjes) verkrijgbaar op de daarnaast gelegen camping, die in deze periode gesloten is!!!! We kunnen gelukkig zonder. Grijs water en chemisch toilet legen en vuilnis kunnen we wel kwijt.

Woensdag 18 oktober. Als Garfield en Snoopy ons wekken voor hun ontbijt blijkt het bewolkt en valt er een lichte buitje. Wat gisteren niet gelukt is moet vandaag echt wel gerealiseerd worden. Na alle plichtplegingen gaan we op stap over de Franse wegen. Het blijft het grootste deel van de dag bewolkt, maar het is droog. Onderweg checken we natuurlijk ook de kaart, want 1 keer zo'n blunder als gisteren is genoeg. Alles verloopt vandaag soepel en tegen het einde van de middag draaien we de camperplaats in Port Louis op. Deze ligt binnen de muren van de Citadel, waarachter de golven van de Atlantische Oceaan. Als we 's avonds een wandeling maken zien we Lorient aan de overkant van de haveningang liggen. Aangezien het nu al snel donker is, raken we toch even gedesoriënteerd in Port Louis, maar we vinden de camper terug haha. Morgen op excursie en zeker naar de Keroman, de voormalige onderzeeboot basis van Admiraal Donitz, die al een tijdje op ons lijstje staat. Wordt vervolgd.

Steenbergen - Pont Saint Maxence

Onze trip is - in tegenstelling tot onze aanvankelijke planning - vanochtend begonnen. Het zonnetje lachte ons tegemoet en onderweg liep het verkeer lekker door. Eind van de middag hebben we een camperplaats gevonden in Pont Saint Maxence aan de l'Oire. Even een avondwandeling gemaakt door het stadje en wat kiekjes gemaakt. Morgenochtend trekken we weer verder.