Vrijdag 20 oktober 2017: Als we opstaan blijkt al het herfstweer verdwenen. Het zonnetje schijnt en we hebben er weer zin in. We gaan vandaag richting Oradour sur Glane, een dorp dat op 10 juni 1944 een hele zwarte bladzijde in haar geschiedenis kreeg. Onderweg komen we veel campers tegen en wordt regelmatig het handje opgestoken als begroeting van mede camperaars. Toch wel leuk gebruik vinden wij. Onderweg trakteren we onszelf op een lekkere cappuccino en een belegd stokbroodje. De route voert vandaag door een golvend landschap in de provincie. In diverse weilanden grazen schapen en wij vragen ons af of hun vacht recent nog geschoren is. Hopelijk blijft het koude weer nog even uit. In de loop van de middag arriveren we in Oradour sur Glane. De zon verdwijnt achter de wolken, die steeds donkerder worden. Het lijkt alsof dit met de geschiedenis te maken heeft. We parkeren de camper bij het Centre de la Mémoire, dat naast het oude dorp ligt. Voor de volledigheid het verhaal van Oradour. Op 8 juni 1944 werd in de nabijheid van Oradour een actie gepleegd door het Franse verzet, waarbij een brug werd opgeblazen en een hogere SS officier om het leven kwam. De SS zinde op wraak en koos Oradour willekeurig uit voor een wraakactie. Op 10 juni 1944 omsingelen de SS-ers het dorp en richten een bloedbad aan. 642 mensen (mannen, vrouwen en kinderen) komen om. Slechts 6 mensen overleven dit drama. Het dorp werd vervolgens in brand gestoken. Na de oorlog besloot Charles de Gaulle Oradour sur Glane als monument te bewaren en werd een nieuw dorp naast het oude verwoeste dorp gebouwd. Wij hebben het dorp bezocht en waren zeer onder de indruk. Wat een drama moet dat geweest zijn. Na onze rondgang brak de zon weer door de wolken en werd het weer wat aangenamer. Misschien hebben wij als mensen wat geleerd van de geschiedenis.... of is dat wat te optimistisch? Dan sturen we onze camper richting de lokale camperplaats. Tijd om even bij te komen.