Vrijdag 3 november 2017: Tijd om weer verder te trekken en vandaag voert de reis ons naar Moulay Idriss. Na de gebruikelijke ochtendrituelen en inpakactiviteiten staan we klaar voor vertrek. De campingbeheerder zwaait ons vriendelijk uit en we slingeren ons langs de dorpswegen om zonder problemen de stad uit te komen, want met een camper heb je geen zin in smalle straatjes of markten. Het eerste deel van ons reis vandaag voert ons door het Rif, een bergachtig gebied met smallere wegen, veel bochten en de ene keer bergje op en de andere keer weer bergje af. We kunnen hierdoor niet zo snel rijden, maar we zijn op vakantie dus geen probleem. In het berggebied weinig bebouwing, maar soms uit het niets zie je mensen langs de weg op een brommertje, te voet of zomaar ergens zitten. Na een poosje wordt het gebied wat minder bergachtig en zijn er meer heuvels. Er zijn dan meer stukken landbouwgrond, veel geoogste tarwe akkers, veel opslag van stro (ingepakt in plastic) bij allerlei boerderijtjes en dorpjes. Ook zien we diverse vrachtwagens met stro, die ruim beladen zijn want het stro steekt ruimschoots uit naar voren en naar achteren. Langs de weg lopen veel mensen, vaak ook kinderen met rugtasjes op weg naar school of naar huis. In Marokko is het doorgaans slechts een halve dag school en op het platte land gaan kinderen ook niet altijd naar school. Vaak worden we door de kinderen vriendelijk gegroet en wij zwaaien dan ook vriendelijk terug. Ook passeren we regelmatig mensen op een ezeltje, want dat is dan hun vervoer of vrachtvervoer middel. Aan de huizen te zien is dit een arme streek, want de huizen zijn sober en reparaties worden niet altijd uitgevoerd. Het valt ons trouwens op, dat er erg veel zwerfvuil langs de weg en in het landschap ligt. Ook zien we bij een stadje een soort sloppenwijk. Regelmatig zien we een herder die zijn kudde schapen laat grazen en soms steken ze zelfs de weg over om aan wat groen te komen, dus het blijft oppassen als chauffeur. Het aantal oude Mercedes Benz busjes met vierkant front lijken vanuit de gehele wereld allemaal naar Marokko geëxporteerd te zijn. Ze worden als “KAV” vervoermiddel gebruikt, wat betekent “Kan Alles Vervoeren” (mensen, spullen etc.) en zijn versiert met allerlei stickers, gordijntjes, bagagerekken enzovoorts. Diverse keren komen we langs een politiecontrole compleet met borden, spijkermatten en we stoppen dan keurig netjes, waarna de politieagent ons vriendelijk wenkt om door te rijden. Marokkanen worden wat sneller gecontroleerd dan toeristen valt ons op. Onderweg doen we Volubilis aan, een voormalige Romeinse stad, die prachtige overblijfselen uit die tijd heeft. Volubilis en Tingis (nu: Tanger) waren de bolwerken in Noord Marokko van het Romeinse Rijk. De Romeinen gebruikten dit gebied als graanschuur en om belastingen te innen. Vanaf 25 na Christus tot 285 na Christus was Noord Marokko, dus Romeins gebied. We parkeren voor de ingang van het museum. De parkeerwachter heeft ons een plekje aangewezen, vraagt uiteraard zijn parkeergeld, maar ook of wij misschien een fles wijn voor hem hebben!!?? Martine doet het woord en zegt dat we hem moeten teleurstellen, omdat we geen wijn hebben. We kunnen hem als goede Moslim toch geen alcohol aanbieden haha. Na de ingang ligt er een keurig museum met overblijfselen uit de Romeinse tijd met foto’s en documentatie. Een andere man binnen de poorten begint tegen ons een verhaal af te steken en biedt ons zijn diensten aan als gids. Wij besluiten het zonder hem te doen, want we hebben geen trek in een zondvloed van informatie die we toch niet kunnen onthouden. We lopen het pad op naar de ruïnes van Volubilis, die ondermeer goed bewaarde vloermozaiken, een forum, de Jupiter Capitolinustempel, de basilica, de triomfboog, de thermen en verder diverse zuilen en restanten van poorten en gebouwen bevatten. Het is werkelijk een schitterend stukje geschiedenis, dat de moeite waard blijkt om te bezoeken. We maken diverse foto’s en een van de bewakers biedt aan ook een paar foto’s van ons te maken en zowaar hij maakt een paar mooie plaatjes. Na onze toer zoeken we een terras op om te genieten van een lekkere koffie. Na de koffie gaan we weer richting camper en vervolgen we ons rit naar Moulay Idriss. Na zo’n ¾ uur rijden arriveren we op camping Zerhoun Belle Vue. De receptionist staat ons vriendelijk te woord, we kunnen een plekje uitzoeken, maar moet ook vertellen dat er vandaag een probleem is met warm water. Morgenochtend om 9.00 uur zal alles weer opgelost zijn. Nadat we zijn geïnstalleerd is het tijd voor ontspanning en nemen we een biertje in het prieeltje. De camping is mooi aangelegd en in het zonnetje op zo’n plek zitten is geen straf. Het is aardig rustig op de camping, want naast onze 2 campers staan er nog 1 Franse camper, een busje met Australiërs en 2 Spaanse motorrijders/tent kampeerders. Na het avondeten besluiten we op tijd naar bed te gaan, want zo’n dagje reizen met veel indrukken kost energie.