Zondag 5 november 2017: Na een rustige nacht worden we de volgende dag rond de klok van 8.00 uur wakker. Er ontstaat ondanks de zondagmorgen alweer activiteit, want er blijken wat vroege golf liefhebbers op pad. Het zonnetje staat aan een stralend blauwe hemel, de paleiswachten staan nog steeds op hun post en de parkeerwachter heeft zijn rode pionnen in ons parkeervak gezet, zodat we niet geblokkeerd kunnen worden voor vertrek. Ook vandaag weer het gebruikelijke riedeltje en we spreken af rond 10.00 uur te vertrekken. Alvorens Meknes te verlaten willen we langs de voormalige koninklijke graanschuren en stallen alsmede het grote waterbassin rijden. We passeren het Mausoleum Moulay Ismail, dat gerenoveerd wordt en dus niet toegankelijk is voor publiek. Daarna rijden we lange stukken langs de koninklijke paleismuren met om de zoveel meters een wachtpost. Soms worden we door hen vriendelijk begroet en we zwaaien dan ook weer vriendelijk terug. Ook voert de route ons door diverse smalle bogen/poorten, maar het lukt ook met een camper. We naderen Heri Souni (de machtige graanopslag) met het belendende Heri El Mansour (de vorstelijke paardestallen van voormalig sultan Moulay Ismail) met daarbuiten het aangelegde 4 ha grote waterbekken (Bassin d’Agdal). We parkeren de campers naast een terrein met kermisattracties, dat overigens zo vroeg in de morgen nog gesloten is. Op een groot plein naast de kermisattracties is veel jeugd aan het voetballen. We lopen even rond te kijken en er duikt onmiddellijk een man op die ons vertelt waar de ingang van de graanschuren is, maar daar hebben we even geen trek in, want we willen op eigen gelegenheid het complex bezoeken. De graanschuren zijn grote ruimtes met halfronde daken op 9 meter hoogte, er is een ruimte met een groot gat met een rooster over, maar omdat er geen verlichting is, kunnen we ook niet zien wat er onder het rooster zit. Mogelijk water, want in vroeger tijden stroomde er water onder de vloer van de graanschuren om de temperatuur constant te houden, dat in combinatie met de dikke muren. Buiten de schuren is er een tuin met muren met bogen, heel veel muren met bogen, het lijken we kleine aquaducten. Na het bezoek rijden we langs het Bassin d’Agdal en zien we in de verte op oude gebouwen veel ooievaars zitten, die waarschijnlijk op weg naar het zuiden zijn en hier een rustpauze inlassen. Even stoppen om een paar kiekjes te nemen dan iets verder nog een kiekje van het Bassin. Na al deze tussenstops op weg naar Fes. Het is druk op de weg rond het oude centrum van Meknes, mede doordat er ergens een hele grote markt gaande is. De autoweg is rustig en rond de middag komen we aan op de mooie camping Le Diamant Vert bij Fes. Het is best druk op de camping, maar we vinden een mooie plek. Ben en Thieu gaan met de fiets op zoek naar brood, want het is inmiddels lunchtijd. Na een ritje van 10 minuten komen ze aan bij de supermarkt Marjane, waar ze de benodigde broodjes kunnen kopen. Terug op de camping lunchen en lekker genieten van het zonnige weer. Later die middag helpt Martine ons op weg met allerlei fotobestanden op de computer te zetten, zodat het verhaal ook weer voorzien kan worden van foto’s. Tegen de avond koelt het snel af en gaan we aan de slag met het avondeten. De dag is weer voorbij, dus tijd om onze belevenissen voor de blog in orde te maken en daarna weer bedtijd.