Woensdag 8 november 2017: Vandaag hebben we de tweede verkenning van Fes op het programma staan. Martine en Thieu willen ons meenemen naar de leerlooierij, waar nog op zeer ambachtelijke wijze leer wordt verwerkt. Als ieder klaar is gaan we op pad richting de poort en wandelen langs de groots opgezette speeltuinen en zwembaden binnen het vakantiepark annex camping. We gaan weer proberen een taxi aan te houden langs de doorgaande weg en nadat al diverse taxi’s helaas zijn langsgereden, omdat ze al klandizie aan boord hadden, hebben we mazzel. Een stokoude Mercedes Benz sedan biedt ons onderdak en worden we via allerlei straten en steegjes richting de Blauwe Poort gevoerd. Onderweg weer de strenge politiecontroleposten met spijkermatten en agenten met pistoolmitrailleurs. Ze zijn de taxi goedgezind en met een vlotte handwenk mogen we verder rijden. Als we uitstappen staat er weer gelijk een man klaar, die zich als gids aanbiedt maar we besluiten weer op eigen houtje de Medina in te duiken. We lopen wederom langs de vele winkeltjes in de smalle steegjes van de Medina. We blijven ons verbazen over de veelheid van artikelen, die je daar aantreft. Onderweg voelt Ben een kneep in zijn onderbeen, hij kijkt naar beneden en om zich heen….blijkt het een dwergvrouwtje te zijn die tussen de mensen heen laveert en zich uit de benen maakt. Moet niet gekker worden……haha. Martine probeert ondertussen met Google Maps de weg naar de leerlooierij te volgen, maar dat blijkt in de Medina toch echt een giga klus. Daarom besluiten we toch maar gebruik te maken van een gids, een Marokkaan met een bruine pij met capuchon op de rug. Onze “bruine pater” voert ons in een hoog tempo door allerlei nog kleinere steegjes en na zo’n 10 minuten staan we in een lederwinkel. Een oudere medewerker heet ons welkom en voert ons naar het dakterras en stopt ons onderweg nog wat takjes mint in de hand, die dienen om de stank wat te onderdrukken. De leerlooierij biedt werk aan een aantal families (125 vaders en zonen),die om toerbeurt hun werk doen omdat het behoorlijk ongezond is volgens ons. De huiden worden nl. gereinigd met amoniak in grote bakken, vervolgens gewassen in een grote trommel om vervolgens gekleurd te worden. Het kleuren gebeurd uitsluitend met natuurlijke stoffen zoals bv. henna (rood). Via een aantal trapjes gaan we naar het dakterras en kunnen we het verwerkingsproces van de lederen huiden met eigen ogen aanschouwen. De leerlooierij verwerkt huiden van schapen, geiten, runderen en kamelen, vertelt de medewerker op het dak. We mogen zoveel foto’s maken als we willen en daarna volgt een bezichtiging door de 3 etages tellende winkel vol gestopt met tassen, riemen, jasjes en schoenen. De gratis bezichtiging gaat onder de conditie, dat je wat koopt of indien je dat niet wilt dan een fooi geeft. Godelive heeft haar oog laten vallen op de tassen en kiest en keurt diverse modellen. Ook Ben kijkt naar een herentas en broekriem, die na wat wikken en wegen wordt gevonden. Dan volgt het befaamde onderhandelingsproces met de winkelmedewerker en na allerlei rondes van vragen en bieden komen we tot akkoord. Onze “bruine pater” zit nog steeds te wachten, want naast de overeengekomen gidsprijs krijgt deze ook commissie van de winkel blijkbaar (buiten ons gezichtsveld). De gids begint nu echter te soebatten over de gidsprijs en probeert meer los te peuteren van ons, maar we houden voet bij stuk. Als we de winkel uit zijn roept hij 2 keer rechts en muist hij er tussenuit. We moeten ons dus zelf maar verder redden, maar gelukkig met de 2 keer rechts komen we weer snel bij de reguliere winkelsteegjes in de Medina. Onze magen beginnen weer te knorren en gaan we richting een eettentje. Vlakbij de Blauwe Poort hebben we keuze uit een aantal zaken en genieten we van een lekkere lunch. Na de lunch willen we nog even langs bij de Carrefour om wat dingen te kopen. De Carrefour is gevestigd is een superluxe winkelcentrum, waar de “gewone” Marokkaan niet (vaak) komt. We hebben ook nog wat bier en wijn nodig, maar de alcoholische dranken worden in dit islamitische land alleen in de “Cave Alcool” (alcohol kelder) verkocht buiten het zicht, maar we vinden wat we nodig hebben. We gaan weer op zoek naar een taxi om ons naar huis te laten vervoeren en dat lukt redelijk snel, maar de rode “petit taxi” (kleine taxi) mag maar maximaal 3 personen vervoeren, dus we moeten 2 taxi’s hebben. De taxichauffeur regelt binnen de kortste keren een collega en de 2 taxi’s gaan op weg en worden weer veilig bij de camping afgeleverd. Spulletjes opruimen, de katten eten geven en voor onszelf een drankje. Morgenochtend opbreken en verder trekken richting Midelt.