Zondag 12 november 2017: Op deze zonnige, maar wel enigszins frisse, zondagmorgen doen we de laatste voorbereidingen voor onze trip naar Tinghir. Afrekenen bij de receptie, maar de camping-/hoteleigenaar blijkt even onvindbaar en we moeten dus enkele minuten wachten. Bij de receptie ligt een geplastificeerde oproep in verschillende talen om de Marokkanen te helpen met de opvoeding van hun kinderen door geen snoep of geld te geven, want zo leren ze te gaan bedelen en hebben ze minder motivatie voor het naar school gaan. Een bijzondere oproep vinden wij, maar wel juist. Even later komt de man en kunnen we ook in financieel opzicht de laatste handelingen op deze camping regelen. We vertrekken van de camping via het smalle gangetje, maar links een grote steen die de warmwater aanvoer moet beschermen en rechts een muurtje van leem en stro. Oei Ben…. te dicht tegen het muurtje, dus de spiegel klapt naar binnen en moet dus recht worden gezet. Gelukkig alleen maar een paar krasjes en wat leem sporen. We gaan op zoek naar een brandstofstation, want onze camper moet ook op tijd drinken. Als de tank is gevuld gaan we weer op pad en reizen we weer door het uitgestrekte Sahara gebied. Ben is vandaag de chauffeur en Godelive bedient het fototoestel en schiet regelmatig plaatjes. Als we een kudde kamelen/dromedarissen met een herder in de woestijn zien lopen, wordt er even gestopt en kan een mooie foto worden gemaakt.

We passeren ook dorpen en stadjes, die vaak omgeven worden door palmbomen en de scholen opvallen door de kleurige ommuurde speelplaatsen. De doorgaande wegen zijn geasfalteerd, maar niet altijd in topconditie omdat de zijkanten afbrokkelen deels door het verkeer en deels door te dunne asfalt. Soms een enorm brede straat met mooie trottoirs, in het midden een stuk asfaltweg omgeven door onverharde stukken aan beide zijden. In de dorpen zien we mensen in traditionele kleding, maar ook in meer westers georiënteerde kleiding. Met name de jongeren zie je wat vaker in moderne kleding of de vrouwen zonder hoofddoekje. Na een wat ouderwets dorp komen we ineens op een doorgaande weg met overal lantaarns die met zonnepanelen zijn uitgevoerd. Oud en nieuw gaan hier dus ook samen. Een stuk verder ontdekken we een groot gebied met kleine bergjes van zand en leem, maar bij onze eerste stop blijkt de commercie flink toegeslagen te zijn en komen er mensen op ons af om ons te strikken voor bezoek. We prefereren een stukje verder te rijden en stoppen, waar geen commercie te ontwaren is. Uitgestapt en een aantal bergjes beklommen, waarbij blijkt dat die kleine kratertjes hebben. Heel bijzonder, dus ook weer kiekjes maken. We rijden weer verder en genieten van de verschillende landschappen en dorpjes. Onderweg stoppen we ook even bij een leuk restaurantje om te lunchen, waar we zeer vriendelijk worden ontvangen. Ze hebben geen kaart, maar de restauranthouder geeft ons persoonlijk uitleg over zijn gerechten. Hij beveelt zijn Berber omelet aan, die Thieu en Ben wel willen proberen. Martine en Godelive blijven bij een veilige keuze van normale omelet en salade. De tafel wordt netjes gedekt en ondertussen vertrekt een man met een bromfiets om een aantal minuten later met een tasje terug te komen. Wij vermoeden, dat deze om een aantal verse ingrediënten is gestuurd. Weer een tijdje later komt onze bestelling op tafel en het moet gezegd worden de Berber omelet zag er goed uit en smaakte prima. We smullen verder en alles gaat op, waarna we nog als extraatje wat fruit krijgen. Als er afgerekend is en de goede man een fooi heeft gehad loopt hij naar binnen en vraagt ons even te wachten. Hij komt terug met een gratis fles mineraalwater en wenst ons een goede reis. Charmant gebaar nietwaar? Nog een uurtje rijden en dan rijden we Tinghir binnen, een fraai stadje met leuke gebouwen en mooie doorgaande weg. Onze navigatie wijst ons perfect naar camping Ourthi, waar een mevrouw net de poort inloopt en de poort voor ons opent. Zij blijkt onderdeel van de familie, die de camping in eigendom heeft. Een vriendelijk praatje en wij zijn vrij een plekje te zoeken op de (lege) camping. Installeren en dan lekker genieten van het schitterende zonnetje. Ook de satellietschotel moet worden uitgeprobeerd, maar dat blijkt niet zo eenvoudig. Godelive en Martine duiken verder in de beschrijving en proberen van alles uit, maar lukt niet. Vanavond verder studeren en kijken of er een oplossing is. Ben gaat aan de slag met de reisblog en foto’s selecteren en bewerken, maar de verbinding met Maroc internet verloopt traag en loopt telkens vast. Vervelend, maar niets aan te doen. Dan maar naar bed en morgen opnieuw proberen.