Woensdag 15 november 2017: Als we opstaan is de receptionist van de camping het plein en de toiletten aan het schoonspuiten. Hij is vriendelijk en probeert ons wat Marokkaanse woorden aan te leren, maar tevergeefs. De nachttemperatuur ligt zo rond de 10 graden en ondertussen klimt de thermometer. Vandaag hebben we een zgn. rustdag, maar er blijkt nog wat wasgoed en eigenlijk ziet de camper er ook een beetje stoffig uit. We laten de wasmachine het grootste deel van het werk doen en daarna hangen Ben en Godelive de gewassen spullen aan de waslijn. Ondertussen is de zon boven de hoge berg uitgerezen en dus tijd voor koffie in het zonnetje op ons eigen terras. Na de koffie gaat Ben wat foto’s nemen en Godelive geeft de camper binnen een kleine schoonmaakbeurt. Zien werken doet werken is van toepassing, want Ben gaat de camper een beperkte poetsbeurt geven en zowaar die knapt daar toch wel van op. ’s Middags kunnen we lekker in het volle zonnetje onze lunch nuttigen, het is heerlijk weer en we genieten volop van het schitterende uitzicht. Het kwik is ondertussen in de schaduw naar zo’n 21 graden gestegen, dus goed toeven. Na gedane arbeid is het goed rusten, dus een poosje later blijkt Ben in slaap te zijn gevallen. Ook Thieu, die de activiteiten van Ben vanaf het terras heeft bekeken blijkt in slaap gevallen te zijn. In de kloof zakt de zon al redelijk vroeg achter de hoge bergwand te verdwijnen en de temperatuur loopt terug. Even wat warmers aan doen en toch even buiten zitten voor ons drankje. Ondertussen keren de vrouwen weer huiswaarts van hun dag (hard) werken op de velden met grote bossen palmbladeren voor de stook thuis. We gaan inpakken, want morgenochtend vertrekken we op tijd om de rit naar Zagora te maken (zo’n 270 kilometer) door bergachtig en woestijn terrein.