Woensdag 29 november 2017: Vandaag geen reisdag, maar een excursie naar Essaouira. Deze stad werd gevestigd in 1760 en heeft een Medina (ommuurde binnenstad) die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Daarnaast is Essaouira ook bekend als vissershaven en badplaats. We hebben afgesproken om rond 10.00 uur richting de bushalte te gaan, die net buiten de camping ligt. Als we op het punt staan te vertrekken, blijkt de camping eigenaar met zijn 4x4 terreinwagen net richting Essaouria te willen gaan en biedt ons aan met hem mee te rijden. Wij accepteren natuurlijk dit genereuze gebaar en stappen in. In de auto ontstaat een gesprek over de camping, het toeristisch aanbod en ons bezoek aan Marokko. Via de 4 baansweg bereiken we snel Essaouira en worden we netjes bij de haven afgezet. Als we terug willen kunnen we het beste de bus of een Grand Taxi (grote taxi) nemen vanaf het Gare Routière (Busstation), aldus de campingeigenaar. We ruiken de zeelucht en de visserijactiviteiten en lopen langs diverse visrestaurantjes, die bezig zijn de verse vis uit te stallen en klanten te werven voor de lunch. In de haven worden met kleine vissersbootjes en vele visserskotters vis in vele soorten en maten en in grote hoeveelheden aan land gebracht. Naarmate we dichterbij de feitelijke haven komen ervaren we de drukte van aan en afvoerende vistransporten, de verkoop van verse vis en de diverse toeristen die allemaal door elkaar krioelen. Het is een mirakel dat er geen ongelukken gebeuren, want vrachtauto’s, 3 wiel motorfietsen met laadbakje, handkarren en mensen persen zich langs elkaar over de smalle kade, die ook wordt gebruikt voor de diverse visuitstallingen. Aan de haven is ook een scheepswerf, waar hard gewerkt wordt aan diverse vissersschepen. ARBO en veiligheidseisen zijn blijkbaar niet of amper aanwezig in Marokko, want leuningen aan stellingen zijn nergens te bekennen en dat geldt ook voor oog- en oorbescherming. We komen ogen tekort, maar met onze fotocamera’s worden de nodige plaatjes gemaakt, zodat we altijd nog een keer kunnen terugblikken. Bij het verlaten van het haventerrein laat Godelive zich strikken door een schoenpoetser om de schoenen te laten poetsen. Voor 10 dirham (1 euro) gaat de man aan de slag en de schoenen kregen weer een nette aanblik. Ook Thieu laat zich verleiden om de schoenen te laten doen en ook die kunnen weer voor de dag komen. We wandelen verder richting de stad en het valt ons op, dat er op vele plaatsen panden in renovatie staan en ook her en der aan de bestrating wordt gewerkt. Via de stadspoort wandelen we de Medina binnen en bekijken de vele winkeltjes, waar de dames natuurlijk vele zaken van hun gading aantreffen. Na een tijdje komen we aan bij de stadsmuur, die overigens ook op diverse plekken in renovatie is, maar met een beetje “creatief” fotograferen kunnen we dat buiten beeld houden. Het uitzicht vanaf de stadsmuur over de rotsen voor de kust en de ruime blik op de Atlantische Oceaan is schitterend. Het wordt tijd voor de lunch, dus gaan we via diverse straatjes weer op zoek naar een leuk terrasje. Als dat gevonden is bestellen we en genieten we van de lunch en het mooie weer, terwijl diverse muzikanten en bedelaars ons af ten toe wat geld proberen te “ontfrutselen”. Als alles op is en de rekening betaald gaan we weer verder via de verschillende winkelstraten en straatjes. Het valt ons op dat er veel winkeltjes en werkplaatsjes zijn voor ambachten. Vrouwen hebben winkeltjes waarvan argan- en amandelolie wordt gemaakt met zeer ouderwetse molenstenen. Een zware klus lijkt ons, maar blijkbaar ook onderdeel van een stimuleringsproject voor werkgelegenheid voor vrouwen. Ook zijn er diverse artistieke mensen, die van oude metalen onderdelen voorwerpen maken, zoals motorfietsjes in miniatuur of een metalen ezel sculptuur. Nadat we al wat uren door Essouira aan het rondstruinen zijn vinden we het tijd worden om weer richting camping te gaan. We wandelen richting busstation en bekijken het busaanbod en de toch wel overvolle bussen. Na overleg besluit we maar een taxi te nemen en deze blijkt snel gevonden. Met een Mercedes Benz uit de jaren 70 worden we veilig afgeleverd op de camping. We gaan nog even naar het dorp om een brood te kopen, zodat we vanavond ook nog wat te knagen hebben. Daarna tijd om alles even op ons te laten inwerken en bespreken de plannen voor morgen, wanneer we weer verder trekken richting Marrakesh. Er wordt regen voorspeld in Marokko voor de komende dagen, dus even afwachten wat dit betekent voor onze Marrakesh excursie. Tot nu toe hebben we in Marokko nog geen spat regen gehad en dat was ook te zien in de voorbije periode met alle droge rivierbeddingen. Marokko wacht blijkbaar op regen en wij…….nou niet echt haha.