Zaterdag 2 december 2017: Vandaag staat er een bezoek aan de soukh op het programma, want de dames hebben nog enkele zaken op hun shopping lijstjes staan. We wandelen weer langs de Koutoubia moskee richting de Medina en de soukh. De handelaren hebben weer van allerlei zaken in de aanbieding en als iemand maar even naar iets kijkt of wijst, schiet er een verkoper op ons af. Het is een drukte van jewelste, want in de smalle straatjes lopen niet alleen (potentiele) kopers, maar ook (gehaaste) mensen op weg naar hun bestemming, mannen met handkarren die spullen af en aanvoeren, maar er rijden ook bromfietsers die veel claxonneren om erlangs te kunnen. We willen graag een bezoekje brengen aan een wolwasserij, maar dit blijkt niet eenvoudig. Met behulp van een plattegrond probeert Martine ons door deze doolhof te leiden, maar soms blijkt de werkelijkheid niet te sporen met de plattegrond. Ook nu weer veel lederwaren, schoeisel, kruiden en specerijen, verzorgingsproducten, Arabische huishoudelijke spullen, Arabische lampen, tapijten enz.enz. en als we de kooplui mogen geloven altijd voor een goede prijs of wat ze een democratische prijs noemen. Met dit laatste bedoelen ze dan hun proces van vraagprijs, tegenbod, tussenbiedingen totdat koper en verkoper eruit komen of…..soms helemaal niet. Weglopen heeft soms als effect, dat de verkoper achter je aankomt en alsnog je laatste bod accepteert. De verkoper blijken ook vaak servicegericht, want als een bepaald product niet in het assortiment zit, gaan ze op zoek bij een familielid of collega in de soukh om alsnog te kunnen verkopen. Heel bijzonder. Het wordt tijd voor de lunch en na wat omzwervingen komen we weer op het Place Djemaa El Fna, waar we op een dakterras willen zitten. Probleempje….waar is de ingang, want tussen al die winkeltjes, stalletjes is er soms een kleine doorgang en vind die dan maar eens. Een Marokkaan in traditionele kleding (toeristenkleding) wil ons de weg wijzen, maar we aarzelen even want vaak wil met gidsen of fooi ontvangen. Deze man blijkt het beste met ons voor te hebben en wijst ons de goede ingang. Via de trappen komen we boven op het dakterras met mooi uitzicht op het plein. Het zonnetje glimlacht ons weer tegemoet met zo’n 20 graden en dat doet de lunch nog beter smaken. Na de lunch gaan we weer verder met wandelen in de soukh en wordt er weer gekeken, gekeurd en soms gekocht. Godelive koopt onderweg een paar pantoffels voor in de camper, want de oude zijn aan vervanging toe. Later ziet ze ook een leuke hoed, die ze graag wil kopen voor carnaval. Dit soort hoeden worden in Marokko gedragen door zogenaamde “watermannetjes”. Vroeger leverden deze mannetjes water aan mensen, maar nu zijn ze alleen nog dienstbaar als toeristische trekpleister om mee op de foto te gaan en dan geld te verdienen. Tegen 17.00 uur gaan we weer richting camper, want we zijn moe geworden van al dat gewandel en geslenter. Tijd voor een drankje en dan weer eten klaar maken. Ondertussen loopt het parkeerterrein weer vol met avondtoeristen die hun auto’s kwijt willen. Nog gauw even een whatsappje naar de kids, die vanavond in Breda sinterklaasavond gaan vieren. Wel heel bijzonder dat we daar dit jaar niet bij zijn.