Vrijdag 1 juni 2018:

Vandaag moeten we naar Bari, waar we zullen inschepen voor de overtocht naar Griekenland. Opstaan, onze ochtend rituelen, afkoppelen van het elektra en daarna afrekenen aan de receptie. De zoon van de campingeigenaar vraagtons of wij een ACSI kortingskaart hebben en wij beamen dat natuurlijk volmondig. Voor € 13,00 hebben wij een nachtje veilig geslapen met voorzieningen. Waar tref je dat nog. We gaan weer richting Autostrada naar Bari, maar we blijken nog een hele tijd over een erbarmelijke Strada Provinciala te moeten rijden. Veel scheuren en gaten in het asfalt en soms moeten we midden op de weg rijden om de grootste ellende te ontwijken. Deze streek in het armere deel van Italie is grotendeels afhankelijk van land- en tuinbouw. Veel graan (dat voor een deel nu al geoogst wordt…het is begin juni!!!), een deel olijfbomen en fruit boomgaarden. Het valt ons op dat veel panden verlaten en bouwvallig zijn. Na zo’n ¾ uur rijden komen we eindelijk weer op de Autostrada en koersen we richting Bari. Rond het middaguur gaan we even pauzeren en kopen een giga wrap in een benzine station. Genoeg voor twee met een lekkere grote cappuccino voor € 1,50 p.p., da’s geen geld toch! Begin van de middag arriveren we in Bari en willen graag nog even wat boodschapjes doen. Na enkele kilometers zien we een groot winkelcentrum langs de snelweg en proberen daarheen te rijden, maar helaas vele borden en rotondes maar we hebben het winkelcentrum gemist. Dan maar een volgende poging en jawel enkele kilometers later zien we borden Centro Commerciale, dus weer de borden volgen en jawel we komen bij het winkelcentrum, maar alleen een Ikea en een Mc Donalds en geen supermarkt. Balen en dan maar weer op weg naar een volgende locatie via de navigatie. We komen al snel op deze locatie, maar dan blijkt er alleen een parkeergarage te zijn voor maximaal 2 meter hoogte en dat redden wij niet met onze camper. In de buurt ook niks te parkeren, dus dan maar naar locatie 4 op zoek. De 4^e poging brengt ons geluk, met een heleboel gedraai komen we bij een winkelcentrum met buitenparkeergelegenheid en een supermarkt. We doen onze boodschapjes, gaan terug nAar de camper en pakken alles op z’n plaats en ondertussen tikt de klok verder richting 17.00 uur. We vertrekken richting ferryhaven en komen daar omstreeks 17.30 uur aan. Mooi op tijd, want we moeten nog inchecken en de gereserveerde tickets ophalen. Een havenmedewerker wijst ons een parkeerplaats aan en wijst het boekingskantoor, wat we ondertussen al kennen omdat we hier vorig jaar ook al waren. Het is gelukkig niet druk en de dame achter het loket verwerkt alle informatie in een rap tempo. De printer spuugt een halve meter aan papieren tickets en met wat extra toelichting kunnen we vertrekken. De ferry (Fastferry I) ligt al klaar en we kunnen gelijk aan boord. We rijden naar dek 4 en moeten daar onze camper met trailer draaien om vervolgens achteruit naar de plek te manoeuvreren. Best even zweten, maar met behulp van de aanwijzingen van de ferry medewerker en onze achteruitrij camera lukt het best redelijk snel. We hebben tickets “camping on board”, wat betekent dat we kunnen aansluiten op 220 volt en kunnen slapen in onze eigen camper. Gas gebruiken op een ferry is ten strengste verboden in verband met brandgevaar! Snel de camper op de elektra aansluiten, zodat de koelkast door kan snorren, de katten voeren en dan even naar boven voor een drankje in de lounge. Wat smaakt dat pilsje toch lekker na zo’n reis van pak weg 2.150 kilometer in de voorbije dagen. Rond 19.00 uur opent het buffetrestaurant en laten we een bordje met lekkere dingen vullen. Ondertussen wordt de ferry steeds verder gevuld en rond 19.45 uur (iets later dan gepland) vaart de ferry de haven van Bari uit. Nadat we onze bordjes hebben geleegd gaan we nog even aan dek voor een blik over Bari. Het is aangenaam van temperatuur, maar na een tijdje hebben we het gezien en willen terug naar de camper. Bij de poort voor het dek staat een Duits stel, waarvan de toegangskaart niet werkt. Wij proberen onze kaart, maar ook die verrekt het en de deur blijft dicht. Dan maar gezamenlijk naar de receptie en daar krijgen we direct een nieuwe kaart. Gelukkig werkt die wel en komen we bij de camper. Ondertussen is die helemaal ingepakt tussen andere campers en vrachtwagens. Voor ons staat een Franse camper met 4 tot 5 mannen aan boord. Zij zijn erg druk met allerlei zaken uit de “garage” van de camper te halen, dingen in tasjes op te hangen aan de spiegels, ramen te openen en tot onze verbazing zelfs nog te proberen om op de varende ferry de camper te verrijden!!! Wat een mafkezen!!! Gelukkig houden ze al snel op met hun bezigheden en kunnen wij rustig van een eigen gezette cappuccino genieten. We kijken nog even naar de reisinformatie en realiseren ons, dat we om 5.30 uur morgenochtend in Igoumenitsa zullen arriveren. Dat wordt dus een kort nachtje en we besluiten maar snel te gaan slapen, want dat is aan boord van zo’n ferry met veel lichten en een voortdurend scheepsgeronk niet eenvoudig