Zaterdag 2 juni 2018:

We blijken uiteindelijk in slaap gesukkeld te zijn op de ferry, maar om 4.30 uur roept men om, dat we de haven van Igoumenitsa binnen ½ uur gaan bereiken. Alle passagiers moeten zich in gereedheid brengen voor ontscheping. Dan maar snel opstaan, wassen en aankleden. Het is al een beetje licht aan het worden, maar in Igoumenitsa branden er nog volop lampen. De elektrakabel loskoppelen en in de startblokken voor de ontscheping. We hoeven gelukkig niet zo ver, want de 1^e camping die we willen gaan inspecteren ligt zo’n 5 kilometer van de haven van Igoumenitsa. Rond 5.30 uur rijden we soepeltjes de ferry af en realiseren ons, dat de klok in Griekenland 1 uur vooruit gaat, dus het is daar 6.30 uur, maar wanneer we door Igoumenitsa rijden blijkt het grootste deel van de stad nog in diepe rust te zijn. We volgen de route via de navigatie richting camping en bedanken, dat deze nog niet open zal zijn. We besluiten op een parking vlakbij de camping nog even een extra break te nemen om het slaaptekort even te compenseren. Ondertussen zien we onze “Fastferry I” alweer de haven uitvaren richting Patras. Langs de parking zien we schitterende bloeiende distels met paarse bloemen. Hierover kruipen glanzend groene kevers/torren, dus even een foto maken. Rond 9.00 uur (Griekse tijd) worden we weer wakker en maken een herstart voor die zaterdag. Even rustig ontbijten, de documentatie van ACSI over camping Drepanos Beach doornemen en dan op weg om ons bezoek aan te kondigen. We worden vriendelijk ontvangen door een jonge receptioniste en als we zeggen, dat we voor ACSI komen inspecteren bespeuren we enige nervositeit. Ze gaat bellen en even later arriveert een wat oudere man, die ons hartelijk welkom heet en zegt dat we kunnen blijven staan zolang als we nodig hebben of willen. We mogen zelf een plekje uitzoeken en als we de camping oplopen zien we al snel het oudere Limburgse stel met hun VW Westfalia buscamper van camping Panorama in Italië. Even een kletspraatje maken en ze weten ons te vertellen dat het sanitair helemaal nieuw is en er schitterend uitziet. We gaan verder op zoek naar een eigen stekje en besluiten een mooi plekje met schaduw en vlak naast een toiletgebouw. We gaan ons installeren en zijn van plan ook even de tijd te nemen om bij te komen van onze trip door Europa naar Griekenland. Als ’s middags het warmste deel van de dag voorbij is gaan we in eerste rondje maken in onze ACSI outfit. Het blijkt best een flinke camping te zijn met een 2 tal sanitair gebouwen, een restaurant, een mini-market en uiteraard een receptie. Bij de mini-market treffen we Niki, die mede-eigenaresse is, en ons trots verteld dat ze alle sanitair gebouwen hebben vernieuwd dit voorjaar. Dat geldt ook voor het strandterras met bar en tropische parasols van stro, maar zegt ze er moet nog van alles gebeuren voor het hoogseizoen. We spreken af elkaar op een later tijdstip te treffen en vervolgen onze trip, maken hier en daar wat foto’s en gaan op weg naar het sanitair gebouw. Inderdaad Niki heeft niets teveel gezegd. Schitterende zit wc’s, douches, wastafels en tegelwerk. Met een sleutel komen we ook in het gehandicapten toilet met dezelfde uitstekende voorzieningen. Er zijn ook een heleboel “vaste staanplaatsen” van Grieken, die nog deels zijn ingepakt vanuit de winterperiode. Wat minder fraai, maar goed voor de vaste inkomsten van de camping. Er staat ook een groep Franse camperaars, die een groepsreis maken. Ze kijken ons wat vreemd aan met onze groene ACSI shirts maar als we ook nog “bonjour” kunnen zeggen en een praatje maken wordt er geglimlacht. We nemen nog onze 2 interviews af, zoals het hoort. Deze keer een ouder Nederlands echtpaar met een auto/caravan combinatie en een jong stel met 4 kinderen uit Oostenrijk met een camper. We gaan terug naar onze camper om te douchen en om te kleden. We gaan zelf geen eten maken vanavond en trakteren onszelf op een etentje op het terras. We gaan vanavond voor de Griekse mixed grill. Heerlijk eten, lekker weer en we zijn veilig in Griekenland aangekomen. Daar proosten we op.