Zaterdag 16 juni 2018:

Vandaag onze laatste dag op Korfoe en die willen we een beetje bijzonder afsluiten. Ten zuiden van Korfoe stad ligt Achillion (vernoemd naar de Griekse strijder Achillus, je weet wel die van de Achillus hiel), het voormalig zomerpaleis van Keizerin Elisabeth van Oostenrijk , beter bekend als Sissi. Die kans willen ons niet laten ontglippen en dus treffen we voorbereidingen om daarheen te gaan. Nadat ik een paar kleine boodschapjes heb gedaan in de supermarkt loop ik tegen de kapster op, die naast de receptie op de camping haar Kapsalon heeft. In tegenstelling tot gisteren blijkt ze vanochtend toch tijd te hebben voor mij, dus snel naar de kapster om mijn coupe bij te laten werken. Daarna snel ontbijten, servicen en uitchecken. De weg voert ons wederom door de bergen en mooie natuur, maar zoals al eerder genoemd ook smalle en bochtige wegen. Als we ons doel naderen wordt de weg nog smaller en zijn er ook vele haarspeldbochten. Op een bepaald moment wil een Griekse automobilist toch perse wegrijden en brengt ons even in een moeilijk parket. Met wat voorzichtig schuiven kan het net. Blijkbaar was de koets van Sissi destijds smaller dan onze camper, want ons lukt het alleen met passen en meten. Als we bij dit voormalig paleis (gebouwd tussen 1889 en 1891) en thans museum zijn aangekomen blijkt het een drukte van jewelste. Parkeren is echter een grote uitdaging, maar met wat passen en meten kunnen we een plekje bemachtigen. Als we net geparkeerd staan komt er een Griekse lijnbus aan en de chauffeur maakt met claxon en een hoop handgebaren duidelijk, dat hij vindt er niet door te kunnen. Nou ja, we zijn te gast in Griekenland en ook niet de beroerdste, dus iets verder rijden en hopelijk lukt het daar beter. Enkele honderden meters verder is er naast de afvalberg (dankzij de staking) ruimte voor onze camper met aanhanger. We willen niet al te kieskeurig zijn en parkeren daar onze “koets”. Even te voet teruglopen en een kaartje kopen. Binnengekomen in het voormalig zomerpaleis verbazen we ons over dit “zomerhuisje” van Sissi. Wat een pracht en praal, ondanks dat het onderhoud niet altijd up-to-date blijkt te zijn. We kunnen ons wel voorstellen, dat Sissi het daar wel een tijdje kon uithouden in de zomer. In de prijs van het toegangskaartje zit inbegrepen het gebruik van een audiogids. Als we ons melden bij het loket, zegt de dame dat we ons paspoort moeten achterlaten. Argumenten als “eigendom van de Nederlandse Staat” en “verboden dit af te geven” maken op haar geen indruk evenmin het kopie paspoort dat we aanbieden. We zijn in Griekenland en moeten ons maar aanpassen en anders geen audio……dus dan maar niet. We zoeken zelf wel de bijzondere zaken besluiten we. Niet alles blijkt toegankelijk te zijn, maar we krijgen een aardige indruk van het verblijf van deze populaire Oostenrijkse keizerin. Buiten ligt een mooie tuin met uitzicht op Korfoe stad en de Ionische Zee. Sissi verbleef hier twee maal per jaar tussen 1891 en 1898, het jaar dat ze werd vermoord door een anarchist in Genua (Italië). In 1907 verkochten de erfgenamen van Sissi het paleis aan de toenmalige Duitse keizer Wilhelm II.  Tijdens Wereldoorlog I was Achillion in gebruik als militair hospitaal voor Engelse en Servische militairen. Na de 1^e wereldoorlog kwam het paleis in handen van de Griekse Staat, terwijl tijdens de 2^e wereldoorlog het paleis weer bezet werd door Duitse en Italiaanse treoepen. Na de oorlogen kwam het wederom in handen van de Griekse overheid en doet het dienst als museum. We maken diverse mooie foto’s en als we bijna bij het einde van onze toer zijn begint een korte maar flinke bui regen. Dan maar even schuilen en wachten tot het over is. Zodra het over is gaan we richting camper en doen daar onze verlate lunch gebruiken. Ook de katten waren blijkbaar aan een hapje toe en verwelkomen ons bij terugkeer. We vervolgen de reis wederom langs de erg smalle en bochtige weg terug naar beneden en stevenen op Korfoe stad aan. Als we bij de haven aankomen moeten we achteruit de ferry op en dus weer even zweten, maar het lukt weer. De officier van dienst maakt een opmerking over onze tickets en dus moeten we nog even langs bij het havenkantoor. Blijkbaar ontbreekt het ticket voor de aanhanger, terwijl we dit weldegelijk hadden besteld in Igoumenitsa. De loket medewerker doet ons voorkomen, dat we “gematst” worden voor € 19,00, maar op grond van onze eerdere bestelling en de onleesbare Griekse tickets hebben we toch het gevoel dat we “gepakt” zijn. Het helpt allemaal niets, dus snel vergeten en weer verder gaan. De ferry vertrekt op tijd en als we weer op zee zijn ontstaat er een behoorlijke onweersbui boven Korfoe. Binnen de kortste keren betrekt de lucht en schieten bliksemflitsen van boven naar beneden. Na ongeveer 1 ¾ uur varen arriveren we in Igoumenitsa, waarna we koers zetten richting camping Drepanos, een van de campings die we eerder hebben geïnspecteerd en ons goed bevallen was. We worden wederom vriendelijk ontvangen en buiten het camping terrein blijkt een paardenrace plaats te vinden, waar we natuurlijk wel even naar willen gaan kijken. We kunnen weer terecht op ons eerdere plekje en installeren ons, wat dan ook vertrouwd aanvoelt. Als alles klaar is gaan we naar de paardenrace, waarbij zeker een dertigtal paarden betrokken zijn. Er is ook nogal wat volk op de been en te midden van de auto’s en paardentrailers blijkt er ook een horeca achtige opstelling gemaakt te zijn en eten en drinken, stoeltjes en tafeltjes. Het ziet er gezellig uit en je ziet dat het gaat om de winst, want zowel de paarden als de berijders zijn redelijk gespannen. Regelmatig komen er paarden met berijders op de finish afgestormd en moeten dan vol “in de remmen” om niet het publiek in te rennen. Leuke happening en we maken dan ook een aantal foto’s. Die avond gaan we maar uit eten in het camping restaurant, want van zo’n dag reizen, rondkijken en hitte van rond de 30 graden wordt je ook te moe om zelf nog pannen uit de kast te trekken. We genieten van ons maal en de zwoele avond.

Zondag 17 juni 2018:

We slapen deze ochtend wat uit en als we zijn opgestaan blijkt het weer een zonnige dag te zijn. We besluiten het vandaag even wat rustig aan te doen, want onze campinginspecties in Noord-West Griekenland zitten er op. Tijdens een wandelingetje over de camping raak ik (Ben) in gesprek met een Nederlandse kampeerder, die uit Breda blijkt te komen. Hun reis door Griekenland (1^e keer en goed bevallen) zit erop en zij bivakkeren nog even hier om morgen de boot naar Italië te namen richting huis. De campings in de omgeving van Igoumenitsa worden ook vaak gebruikt als eerste stop na de ferry of als laatste stop voor de ferry. Het personeel van de camping herkent ons en groet vriendelijk. We hebben ons vandaag echt een dagje rust gegund en genieten daarvan.

Maandag 18 juni 2018:

Vandaag willen we met de scooter Igoumenitsa gaan bezoeken, want we realiseren ons dat we vorig jaar en dit jaar alleen maar zijn vertrokken of aangekomen in deze havenplaats zonder deze echt een keer te verkennen. Na alle ochtendrituelen haal ik (Ben) de scooters van de aanhanger en zet alles klaar voor een tochtje naar Igoumenitsa. Aan het einde van de ochtend rijden we de camping af en passeren een grote plas met verderop moerasachtig terrein, die ook dienst doet als vogelreservaat. We zien op afstand ook een reeks kampeerders, die vrij staan, maar wat officieel wel verboden is. Van campingeigenaren hebben wij gehoord, dat de Griekse politie weinig of niets doet aan handhaving. Jammer, want hiermee doen ze wel de campingeigenaren tekort, die proberen het hoofd boven water te houden. Het is rustig in Igoumenitsa en we zoeken een plaatsje voor het parkeren van de scooters. De meeste stoepen blijken te hoog voor onze gemotoriseerde tweewielers, maar na wat verder zoeken vinden we een afgepaald plekje nabij de terrasjes. We gaan aan de wandel en ontdekken, dat Igoumenitsa eigenlijk een wat saaie plaats is. Nabij het water diverse terrassen, wat verder ook diverse winkeltjes, maar niet echt je van het. Het lokale kerkje valt op, maar als we dat wat beter willen bekijken blijkt het gesloten. Jammer, dan maar weer verder lopen en winkeltjes bekijken. Het is warm en we raken een beetje uitgekeken, dus dan maar even een break op een terrasje voor een drankje en een hapje. Als we dit hebben gehad blijkt de lucht te betrekken en besluiten we maar weer de scooters op te zoeken en richting camping te gaan. Als de lampjes van de brandstofmeter oplichten besluiten we ook maar de tanks even bij te vullen en gaan dan in sneltreinvaart richting camping. Er blijkt een echte onweersbui op te komen en we zijn blij tijdig op de camping gearriveerd te zijn. Snel nog de scooters op de trailer zetten en dan begint het te regenen en te onweren. Gelukkig blijkt al na zo’n 1 ½ uur de bui weg te trekken en wordt het weer droog en rustig op de camping. Genoeg voor vandaag en morgen trekken we weer verder.