Dinsdag 19 juni 2018:

Als alle ochtendrituelen en het servicen zijn afgerond is het tijd om te gaan uitchecken en de camping te verlaten. Als we het terrein afrijden worden we nog vriendelijk uitgezwaaid door de senior receptionist en koersen we richting Igoumenitsa. We willen nog even wat boodschapjes doen en gaan langs bij de lokale Lidl, waar het redelijk rustig is en we dus gemakkelijk een (dubbele) parkeerplek kunnen vinden voor de camper met aanhanger. Als ik het slot op de aanhanger monteer stopt er een Griek die naar de scooters wijst, zijn duim opsteekt en ondertussen wat brabbelt in het Grieks. Ik zeg “thank you” en hij geeft gas en verdwijnt uit het gezicht. We doen onze boodschapjes, pakken alles in de camper en gebruiken gelijk de lunch. Als onze katten en wij de maaltijd achter de kiezen hebben programmeren we de navigatie om richting Kastraki/Kalambaka te rijden. Het is een ritje van ongeveer 2 ½ uur, dat grotendeels langs de autosnelweg E92 gaat in een bergachtig landschap. Onderweg moeten we een paar keer stoppen om tol te betalen op een tolplein. Het is niet echt druk op de tolweg, dus de rit verloopt voorspoedig en na enige tijd E92 snelweg over in “provinciale weg”. De weg wordt smaller en kronkeliger en enige tijd later levert de route ook allerlei haarspeldbochten op. Onze navigatie voert ons feilloos naar camping Vrachos in Kastraki nabij Kalambaka, waar we een bezoek aan de wereldberoemde Meteora Kloosters willen afleggen, die op de Unesco werelderfgoedlijst staan. We campingeigenaar wappert bij binnenrijden al met een regiokaart en informatie over diverse routes. De camping stroomt tegen het einde van de middag aardig vol, maar is niet echt vol. Als we geïnstalleerd zijn nemen we een drankje en genieten nog even van het zonnetje. We verbazen ons over de bijzondere kale bergen van de Meteora (betekenis: hoog verhevene), die soms als door een vijl bijgewerkt lijken te zijn. Ik (Ben) maak een paar foto’s van deze bijzondere omgeving. De rotsformaties zijn circa 60.000 jaar geleden ontstaan en kregen hun bijzondere vorm doordat het water vanaf de 9^e eeuw uit een enorm meer een weg zocht naar de Egeïsche Zee. Er staan op de camping kampeervoertuigen uit allerlei landen, maar ook een behoorlijk aantal Nederlanders. We maken plannen om morgen met de scooters richting de Meteora Kloosters te gaan.

Woensdag 20 juni 2018:

Als we opstaan ziet het er bewolkt uit, dus we checken even wat de weersverwachtingen zijn. Het blijft onbewolkt, maar er zit geen regen aan te komen dus we kunnen de scooters in gereedheid brengen. Ondertussen zien we de camping weer aardig leeglopen, dus deze camping is een echte doortrekcamping na bezoek aan de Meteora Kloosters. We volgen de route van de regiokaart, die we gisteren hebben gekregen en rijden door het pittoreske dorpje Kastraki dat het echt moet hebben van het toerisme blijkt uit de winkeltjes, tavernes en (kleine) hotelletjes en campings. De weg klimt en we zien op afstand allerlei gebouwen bovenop de bijzondere bergen. We stoppen dan ook regelmatig om een paar kiekjes te maken en zijn blij een scooter de hebben en niet op een fiets de bergen te moeten beklimmen. De Kloosters zijn afhankelijk van de locatie via weinig of veel trappen te bezoeken. Langs de weg zijn er diverse parkeerplaatsen, die redelijk vol staan met personenauto’s en autobussen. De Kloosters staan op een hoogte van meer dan 300 meter bovenop een bergtop en wij verbazen ons erover hoe men ooit in het verleden dit soort bouwwerken op deze locaties kon bouwen. Vermoedelijk zijn in de 11^e eeuw Monniken/kluizenaars zich gaan vestigen in de Meteora en aanvankelijk in de holen in deze bijzondere bergen zich terugtrekken uit het normale leven. Volgens de geschiedschrijving gingen zij 1 keer week (op zondag) de berg verlieten om in de dorpen in het dal de mis op te dragen voor de dorpsbewoners. Later nam het aantal Monniken toe en werden er vanaf de 14^e eeuw kloosters gesticht voor boetedoening en gebed. De Monniken leefden er heel sober en zorgden voor hun eigen levensonderhoud. Momenteel zijn er nog een 6 tal kloosters, die bewoond worden door geestelijken en ook bezocht kunnen worden. In de Meteora zijn er ook nog een aantal vervallen en onbewoonde kloosters, maar die zijn niet te bezoeken. Het eerste klooster, dat we tegenkomen blijkt een behoorlijk aantal traptreden te hebben. We kiezen ervoor om dit klooster niet te bezoeken, want dit is teveel uitdaging voor onze knieën en heupen. Een volgend klooster doen we wel een poging en lopen 160 traptreden naar boven om er dan achter te komen, dat dit klooster zijn wekelijkse sluitingsdag heeft. Da’s behoorlijk balen en als klap op de vuurpijl begint het te regenen. We schuilen onder de dik bebladerde bomen vlakbij de ingang en na zo’n ¼ uur houdt het op. Terug naar beneden en dus 320 treden verder lezen we op het bord onderaan de trappen tussen de diverse Griekse teksten in het Engels de boodschap “Closed every Wednesday” (iedere woensdag gesloten). Stom, stom, stom beter opletten voortaan. Na de nodige kiekjes verder richting het Varlaam Klooster, dat gelukkig een beperkt aantal trappen heeft tegenwoordig. Vroeger was er een katrol met net om personen en goederen naar binnen te krijgen. Tegenwoordig is er ook een kabelbaantje voor goederentransport. Aardig om te weten is, dat hier ook de James Bond film “For your eyes only” is opgenomen. Godelive trekt een meegenomen jurk aan over haar kleding om te voldoen aan de Grieks Orthodoxe kleding voorschriften voor vrouwen. We bezichtigen het museum, de kapel (geen foto’s toegestaan), de diverse gebouwen en genieten van het schitterende uitzicht. We maken natuurlijk de nodige foto’s, nuttigen en drankje en gaan weer verder naar het volgende klooster. Daar aangekomen blijkt de bezoektijd al bijna verstreken, dus besluiten we alleen de buitenkant te bewonderen. De lucht gaat betrekken en wij voelen er weinig voor om een nat pak te incasseren op de scooter, dus de gaan op weg richting camping. Het terugweg verloopt soepeler dan de weg naar boven en gelukkig komen we met droge kleding aan op de camping. Het was een bijzondere tocht vandaag en wij zijn nog steeds onder de indruk van de vele mooie dingen die we hebben gezien. Terwijl het nog droog is rijden we de scooters weer op de aanhanger en sjorren alles weer vast. ’s Avonds begint het dan toch weer te regenen, maar we zitten ondertussen lekker droog in de camper.