Zaterdag 7 juli 2018:

Als we alles hebben geregeld voor het vertrek, gaan we richting receptie. De nukkige camping beheerster heeft een Frans stel om af te rekenen en neemt ruimschoots de tijd om te babbelen in het Frans. Als we eindelijk aan de beurt zijn neemt ze ook ruimschoots de tijd voor ons en blijkt ze ook aardige menselijke trekjes te hebben. Na het uitchecken manoeuvreren we de camper met aanhanger richting de uitgang/doorgaande weg. We rijden richting Korinthe en vervolgens Tripoli. Het is een prachtige snelweg naar Noord Europees model met vangrails, parkeerplaatsen en tolpleinen. De logica van de tol ontbreekt in onze ogen wel, maar het rijdt lekker door. Op het traject richting Sparti (Sparta) nemen we de afslag richting Astros. Dit is duidelijk een landelijke weg met bochten en Griekse verrassingen. Nabij de kust volgen we de borden richting onze eerste inspectiecamping, die vorig jaar de laatste was in de rij. Na vele bochten, dorpjes en bergje op en af komen we bij de camping. De camping eigenaar heet ons hartelijk welkom en zegt al met ACSI te hebben gebeld waar we bleven. Even een plekkie zoeken en dat lukt al snel. De baas nodigt ons uit om vanavond wat e komen eten, dus dat slaan we niet af. Installeren en dan even wat lekkers drinken, want we vinden dat we dat verdiend hebben. ’s Avonds melden we ons bij het restaurant en genieten van onze aangeboden maaltijd. En dan is het tijd om weer even bij te tanken.

Zondag 8 juli 2018:

Nadat we lekkere hebben geslapen, ontbeten en gedoucht is het tijd voor onze inspectie. We pakken alle spullen bij elkaar en trekken er op uit. Onze Griekse buren zijn het eerste aan de beurt voor een interview. De vrouwen van dit gezelschap blijken tweelingzussen en afkomstig uit Frankfurt (D). Een leuk gesprek en dan op naar de volgende kampeerders. Dit blijkt een Grieks stel, die een seizoenplaats hebben. Ze zijn wat afhoudend, maar komen gaandeweg het gesprek wat losser. Vervolgens gaan we de diverse voorzieningen checken. Het is duidelijk Grieks, verouderd maar wel netjes schoongemaakt. Na afloop hebben we een terugkoppeling met de campingbaas en regelen we de formaliteiten. ’s Middags gunnen we ons wat rust en gaan even zwemmen in de zee. Godelive is toe aan een knip-/kleurbeurt en informeert bij de vrouw van de campingbaas of er een kapper is. Een van de campingmedewerkers zijn partner is kapster met een salon aan huis. Er wordt een afspraak gemaakt voor de volgende ochtend.

Maandag 9 juli 2018:

Na het gebruikelijke ochtendritueel halen we de scooters van de trailer en rijden richting receptie. Blijkbaar staat de kapster in het naburige dorp op ons te wachten in een rode Toyota Yaris met alarmlichten aan. We gaan op pad, maar na 5 minuten blijkt dat we de verkeerde richting op gaan. Keren en dan richting de kapster. Als we het dorp inrijden staat er inderdaad een rode Toyota Yaris met alarmlichten aan langs de kant van de weg. De dame spreekt ons in het Engels aan en vraagt ons te volgen. Dat doen we en via een aantal weggetjes komen we aan bij haar woning/salon. We worden uiterst vriendelijk ontvangen, krijgen een glas water en dan volgen de afspraken over wat en hoe. Het meisje dat in huis aanwezig is blijkt een nichtje. Zij heeft ook aanleg voor het vak, want ze zit constant met kammen en spiegels haar eigen haar te doen. Met gebrekkig Engels worden de instructies gegeven en uitgevoerd. Bijzondere ervaring, erg klantvriendelijke en vakkundige behandeling. Tijdens de kappersbehandeling kijk ik (Ben) naar het ouderwetse Griekse TV toestel met actualiteiten, maar behalve de beelden snap ik van het geheel niets. Eenvoudige salon en woning, maar de mensen zijn erg vriendelijk. In verhouding tot Nederland kost het knippen en kleuren weinig. We betalen en nemen afscheid om vervolgens weer met de scooter naar de camping te rijden. Tijd voor de lunch en daarna willen we de naburige camping met de scooter gaan inspecteren. Wanneer alles is ingepakt gaan we op weg. Met behulp van de navigatie komen we zonder problemen op de camping aan. De campingeigenaar heet ons welkom en we mogen de inspectie uitvoeren. Vorig jaar stonden wij hier zelf met de camper en was het duidelijk drukker. We doen ons rondje, houden 2 interviews en gaan vervolgens onze feedback geven aan de eigenaar. Ondertussen is de neef van de eigenaar, die tevens op de camping werkt gearriveerd en we krijgen koffie aangebonden. We spreken de belangrijkste dingen, praten over promotie, maar dat blijkt een brug te ver. Nadat we hebben afgerond nemen we de scooters weer en gaan terug naar onze uitvalsbasis.

Dinsdag 10 juli 2018:

Vandaag kloppen we alle informatie van beide campings in het ACSI systeem op de computer. Dit blijkt best veel tijd te kosten, want er worden ook sfeerteksten gevraagd en dat zijn heel veel vragen. Als alles is ingeklopt nemen we even rust en daarna pakken we alles in voor morgen om te vertrekken. ’s Avonds gaan we ook nog even wat eten in het restaurant. Morgen gaan we weer verder trekken.