Woensdag 11 juli 2018:

We gaan vandaag weer verder trekken richting de centrale Peleponnesos voor de inspectie van 2 campings. Alle voorbereidingen voor het vertrek zijn gisteren gedaan, dus vandaag alleen nog de dagelijkse rituelen, ontbijten, elektra uitpluggen en uitchecken. Als dat alles is gedaan gaan we op weg, groeten de echtgenote van de camping eigenaar en de camping medewerker (echtgenoot van de kapster). Onze navigatie wijst ons deze keer richting Astros, zodat we de autoweg Tripoli naar Sparta kunnen nemen. Dit blijkt eenvoudiger dan vorig jaar toen we via de bergen allerlei smalle en bochtige wegen moesten volgen. Het is wel een tolweg, maar voor die paar euro rijden we dan ook veel comfortabeler. Bij Sparta gaan we de snelweg af en volgen de navigatie/borden naar de 1^e inspectiecamping. Daar aangekomen worden we door een oudere meneer naar een plekje begeleid. Hij blijkt de eigenaar te zijn en de vorige campingbeheerder (dezelfde naam) blijkt uit beeld. De zoon van de eigenaar is de nieuwe campingbeheerder en arriveert korte tijd later per scooter. De camping is wat voller dan vorig jaar, maar staat niet vol. Na het installeren doen we ons rondje en interviewen een Nederlands paar, dat ons blijkbaar al eerder ergens gespot heeft.  We besluiten een hapje te nemen bij het camping restaurant en dat smaakt prima. Zichtbaar is er weinig veranderd op de camping, maar als we later met de nieuwe campingbeheerder praten blijkt dat de zuiveringsinstallatie van het zwembad volledig is vernieuwd. Een toiletgebouw en de oude receptie staan op de rol voor verbouwing tot studio’s. De nieuwe campingbeheerder heeft allerlei vragen over promotie, social media etc., maar besluit uiteindelijk alles te houden zoals het was. De WK voetbalwedstrijd Frankrijk-België missen we vanavond, maar eigenlijk hebben we het hele WK al gemist. Gelukkig zijn we geen voetbalfanaten.

Donderdag 12 juli 2018:

De volgende ochtend moeten we nog even een interview doen en kunnen een jong Duits stel met buscamper strikken. Daarna even alles inpakken en dan uitchecken om naar camping 2 in dit gebied te gaan. Als we daar aankomen worden we vriendelijk welkom geheten door de campingeigenaar, die er - net als vorig jaar -  nog erg corpulent uitziet. We doen ons rondje en checken achteraf de lijst met de eigenaar. Er is zeggen en schrijven slechts 1 kampeerder op de camping, maar blijkbaar waren mei en juni goede maanden voor de camping. De taverne op de camping is eigenlijk een bruin café voor de lokale Grieken, dus tussen de middag loopt het vol met Grieken. Bier, Tsipouro en wat hapjes vliegen over de toonbank, maar wij houden het bij een warme lunch met wat fris. Als alles is verorberd doen we de formaliteiten, rekenen we af en  vertrekken. Via een lokale weg vertrekken we richting Gythio voor de inspectie van de campings aldaar. We hebben daar een 4 -tal campings op de rol en proberen op een aantal campings ook zelf te staan. In de loop van de middag arriveren we op camping 1 en worden vriendelijk verwelkomt door de receptioniste en 1 van de eigenaresses (jongere generatie). We kunnen zelf een plekje uitzoeken, want het is nog niet vol. We kiezen voor een plekje, zoals vorig jaar met schaduwnetten. Installeren en dan even bijkomen van de hitte met een drankje. We inspecteren vandaag niet meer, want er moet nog wat ingeklopt worden van de vorige campings.

Vrijdag 13 juli 2018:

We hebben lekker geslapen, dus weer energie voor een nieuwe dag. Vandaag willen we de inspectie van deze camping doen en de interviews. Na het ochtendritueel de ACSI kleiding aan en op stap. De speeltuin blijkt helemaal vernieuwd, dus ook even een foto voor de documentatie. Met zo’n groen polo van ACSI aan blijk je toch behoorlijk bekijks te hebben. Als we een Griekse mevrouw willen interviewen zegt ze yes, als we vragen of ze Engels spreekt. Gaandeweg het interview blijkt, dat ze er niets van snapt. We danken haar, geven haar een ACSI balpen en gaan weer verder naar een 2-tal gezinnen in een tent uit Tsjechië. Hun Engels is duidelijk beter, dus het interview is snel afgerond. ’s Middags gaan we er op uit met de scooter om de omgeving een beetje te verkennen. We rijden door Gythion, dat we vorig jaar al verkend hebben en volgen de kustroute. We zien een vastgelopen coaster op het strand liggen, die inmiddels al helemaal is verroest en afgetakeld. Blijkbaar geen geld om dit schip/wrak weg te halen. Enige tijd later gaan we wat meer landinwaarts en rijden door boomgaarden met fruit. De sinaasappels lijken ons al rijp voor de pluk, maar we respecteren het eigendomsrecht. De wegen zijn soms belabberd, dus een kwestie van om de gaten en scheuren heen rijden. In de dorpen lijkt het soms uitgestorven, een enkele Griek op een terras voor een Tsipouro of biertje, maar da’s dan ook alles. Parkeren is voor de Grieken nooit een probleem, want ze stoppen waar ze moeten zijn…handig of niet. Na een tijdje rijden besluiten we terug te rijden naar de camping, onderweg nog even tanken en dan weer verder. Als we terug bij onze camper komen en een drankje nemen komt de echtgenoot van de Griekse mevrouw van het interview een paar kipkluifjes brengen met wat brood. Hij spreekt wat Engels en blijkt uit Athene te komen. Ze hebben een camper, wat op zich al erg uitzonderlijk is voor Grieken. Een leuk gebaar van deze mensen, wat ons overvalt. Als we vertellen dat we verder trekken naar Elafonisos (een eilandje ten zuiden van de Peleponnesos) gaat hij op zoek naar een foto op zijn smartphone. Een tijdje later komt hij vertellen, dat hij de foto kwijt is, maar hij is laaiend enthousiast over het prachtige strand. Dat belooft wat als we morgen die kant op gaan.

Zaterdag 14 juli 2018:

We gaan vandaag richting Elafonisos, waar een camping een bezoek heeft aangevraagd om ook in de ACSI gids te worden opgenomen. Spannend, maar we zullen wel zien hoe het gaat. Onze Griekse buurman komt ons nog even gedag zeggen en geeft ons een briefje met zijn gegevens, want als we in Athene langskomen kunnen we hem bellen. Leuk gebaar, maar de Griekse letters zijn voor ons onleesbaar. Als alles is ingepakt gaan we uitchecken en rijden we richting Elafonisos. Een deel volgen we de route, die we gisteren met de scooter hebben gedaan. Daarna is het kustroute door de bergen, met veel bochten en smalle wegen en dorpjes. Wanneer we na enige tijd door een dorpje rijden, waarvan we op dat moment geen idee hebben hoe het heet blijkt de inschatting van mij (Ben) verkeerd en is de doorgang te smal. Een oude Ford Fiesta, die wat ruim en onhandig is geparkeerd op een net te smalle weg met een verhoging vanwege een uitrit leveren ons een schaafschade op aan de camper. Balen, maar wat doe je daaraan? Even later komt een Griekse mevrouw ons (in het Grieks) van alles vertellen, maar we verstaan er geen klap van. We parkeren de camper een stukje verder op een geschikte plaats, want blijkbaar ontwrichten we het totale verkeer in dit dorp. Nadat dit is gebeurd en lopen we terug met de nodige schadeformulieren. Zwaar balen, maar het is niet anders. Gelukkig blijkt de Griekse mevrouw een jonge dame bij zich te hebben, die Engels spreekt en van wanten weet. We regelen alles netjes af, fotograferen de situatie en de schades. Het dorp blijkt Pappadianika te heten, een naam waar je je bek over breekt, maar dat we niet snel zullen vergeten. Daarna netjes handen schudden en weer verder. Het is ondertussen lunchtijd, dus we nemen daar ook even de tijd voor. Als we klaar zijn met lunchen gaan we weer op weg en letten nu extra op de aanwezigheid van hele smalle wegen. We volgen de kustweg richting Neapoli in de meest zuid oostelijke punt van de zuidelijke Peleponnesos. We moeten via Agios Georgios richting het dorpje Pounta, om aldaar de veerboot naar Elafonisos te nemen. Later in de middag komen we via vele kronkels en smalle wegen in Pounta aan. Er is een klein hokje, waar de kaartjes worden verkocht en op zee zien we een ferry naderen. Verdraaid, weer zo’n ding met 1 laad en losklep. Het meisje in het loket zegt, dat we achteruit over de pier (ongeveer 100 meter) naar de ferry moeten rijden. Wij zeggen, dat we achter de camper een aanhangertje hebben en dat dit niet gemakkelijk is. “No problem”, zegt het naïeve grietje dat waarschijnlijk nog nooit met een aanhanger achteruit is gereden. De pier is niet breder dan een smalle Griekse straat, dus no way. We koppelen de aanhanger af en duwen deze tot de laadklep van de ferry. De ferry medewerker roept “where is the camper?” en ik zeg dat ik die nu ga achteruitrijden. De laatste meters weer aankoppelen en aan boord rijden, wat met wat manoeuvreren gelukkig weer lukt. Elafnisos ligt op een kwartiertje varen van Pounta en we zien het eilandje al liggen. Een schitterend plaatje als we over een kristal heldere groen/blauwe zee varen. Na de ferry linksaf langs een smalle kustweg naar de camping enkele kilometers verder. Op de camping moeten we ons melden bij de receptie en worden daar hartelijk ontvangen door de medewerksters. Als we zeggen namens ACSI te komen inspecteren zijn ze nog enthousiaster, want blijkbaar is men al een tijdje bezig om in de ACSI gids te komen. We krijgen een kleine rondleiding met de meest belangrijkste voorzieningen en daarna een mooie plek op het camperterrein met schaduwnetten. Installeren en dan even bijkomen van deze dag, want het was me het dagje wel.

Zondag 15 juli 2018:

Als we geslapen hebben, ontbijten en douchen. Daarna voorbereidingen doen voor de inspectie. Het is een nieuwe camping voor ACSI, dus alles moet nog geïnventariseerd, bekeken en genoteerd worden. We trekken onze ACSI polo’s weer aan en gaan op pad en zien, dat dit een grote camping is met veel plaatsen. Het terrein voor tenten (veelal jong publiek) is afgescheiden van het terrein voor campers, caravans en busjes (families, senioren). Er is een groot zelfbedieningsrestaurant, er zijn afhaal maaltijden en een groot terras. Sanitair is verdeeld over diverse gebouwen en ziet er voor Griekse begrippen netjes uit. Er zijn ook diverse bungalows te huur, alsmede tenten voor de trekkers. We lopen naar het strand door een duingebied met prachtig wit zand en komen op een schitterend strand (geniet een hoge reputatie in Griekenland blijkt). We maken een praatje met de medewerkers, die de ligbedjes en parasols verhuren (ja, het is hier wel betalen). Ook nemen we nog een paar interview op het strand af van de campinggasten. We nemen daarna even een lunchpauze op het terras en gaan terug naar de receptie voor de nodige vragen. We hebben een uitgebreid en ook uitermate vriendelijk gesprek met de receptioniste en de dochter van de eigenaresse. De eigenaresse laat zich ook af en toe zien, groet ons vriendelijk, maar mengt zich niet in het gesprek. We stellen onze vragen en geven informatie over ACSI, de regeltjes en ook de diverse promotiemogelijkheden. We spreken af, dat men alles even mag laten bezinken en dat we er morgen op terugkomen. Als we hiermee klaar zijn krijgen we een maaltijd van de camping aangeboden, waar we graag gebruik van maken. Er is keuze uit menige gerechten en het smaakt prima. Als alles is verorberd sluiten we de dag af, want het was veel voor vandaag, en dan naar de camper.

Maandag 16 juli 2018:

’s Morgens weer de gebruikelijke rituelen, maar natuurlijk ook zaken inkloppen in de laptop. Omdat het een nieuwe camping is veel informatie te verwerken, maar het lukt prima. Daarna weer richting receptie om het vervolggesprek te voeren. Buiten de receptie een plekje in de schaduw met een lekkere café Freddo Cappuccino en een glas water. Men heeft over allerlei dingen nagedacht en stelt ook nog de nodige vragen, die wij ook met wat naslagwerken kunnen beantwoorden. Wij hebben inmiddels nagedacht over deze camping en besloten, dat zij ACSI waardig zijn en volgend jaar in de ACSI gids komen. Men is daar erg blij mee. We gaan daarna wat foto’s maken voor de documentatie en laten deze later ook zien aan onze gesprekspartners. Ze zijn tevreden en delen ons hun besluit over promotie voor 2019 mede. Leuk, want ze willen graag aan een aantal dingen meedoen, dus papieren invullen, stempelen en ondertekenen. We ronden alles af en gaan onze voorbereidingen doen om morgen weer verder te trekken. We zullen dan weer koers zetten richting Gythion voor de overige campings op ons lijstje.