8-3-2019 Camping Vilanova Park

We hebben vandaag geen reisdag, dus slapen we iets langer. Garfield herinnert er ons natuurlijk aan, dat 7.30 uur wel de tijd is voor kattenontbijt, dus even voeren en dan duik ik weer even het bed in. Om 8.30 uur is het dan toch echt tijd om op te staan en als we de raamverduistering openschuiven, dan prijkt er weer een schitterend zonnetje aan de hemel. Tijdens het ontbijt spreken we af om vandaag een bezoekje te brengen aan het stadje Vilanova i la Geltru. Er is een mogelijkheid om met de bus te gaan, maar de afstand tot het centrum is 3,5 kilometer, dus we willen met de fiets gaan alhoewel we ons wel realiseren dat het een heuvelachtig gebied is. We doen onze ochtendrituelen en halen vervolgens de fiets van het fietsenrek af. Dank is het tijd voor koffie, die we in een ochtendzonnetje kunnen nuttigen. Daarna gaan we de camping even verkennen en doen we wat boodschapjes in de supermarkt op de camping, die niet onderdoet voor een gemiddelde supermarkt thuis. Er zijn ook diverse producten uit Nederland, zoals van Remia en Jumbo, maar ook is er vers brood en gebak, fruit en groenten en een redelijk assortiment verpakt vlees en vleeswaren. Je hoeft hier niets te kort te komen, maar de prijzen liggen dan wel wat boven het reguliere prijsniveau. Als we ’s middags geluncht hebben maken we ons gereed voor onze fietstocht. Gezien de temperatuur (zo’n 20-21 graden) gaan we in ons trui zonder jas. Het terrein op de camping is al een voorproefje van het heuvelachtige dat ons nog te wachten staat. Omdat we niet met de fiets op de hoofdweg terecht willen komen gaan we even bij de receptie om een omgevingskaart. De camping ligt op de heuvel, dus de weg richting de stad verloopt redelijk soepel, want het gaat een groot deel bergafwaarts. In de stad blijkt het voor fietsers wat lastig om te bepalen waar je nu wel en niet mag/moet fietsen. Echte fietspaden zoals bij ons kennen ze hier niet of amper. Soms zijn er wat fietsstroken (verplicht fietspad borden), die fietsers in 2 richtingen laten rijden, maar die houden dan weer plotseling op en vervolgens …..zoek maar lekker uit. In dat geval besluiten we maar rechts van de weg met het verkeer mee te fietsen en dat blijkt goed te gaan. Nadat we onderweg enkele malen de omgevingskaart hebben gecheckt komen we bij het strand, de boulevard en de jachthaven aan. Het weer is goed en dat levert dus meer levendigheid op bij de haven en de restaurantjes en cafés, in tegenstelling tot enkele dagen geleden in l’Estartit. Blijkbaar ontwaakt Vilanova inmiddels al wel uit zijn winterslaap. We rijden en kijken wat rond, maken af en toe een foto en gaan vervolgens de Ramblas de la Pau op. Dit is een voetgangers en fietsersgebied tussen allerlei winkels en horeca zaken. Ondanks dat een aantal terrassen nog schaduw hebben, zijn deze toch al redelijk bezet. We fietsen langs een grote kerk, die ook rijkelijk is versierd met gele bloemen en gele linten (symbool van de onafhankelijkheidsstrijd van de Catalanen). Ook brengen we een bezoekje aan het plein bij het stadhuis, dat eveneens versierd is. Er wordt blijkbaar binnenkort een soort braderie gehouden of deze heeft al plaats gevonden, want rondom het plein staan witte marktkraampjes. We rijden verder en zoeken een terrasje in de zon voor een kop koffie / thee met iets lekkers. De jonge vrouw in de zaak blijkt maar weinig Engels te spreken en wij weinig Spaans, maar het blijkt niet tot problemen te leiden en wij krijgen na een paar minuten onze bestelling. De koffie / thee en de koffiekoeken smaken goed en als we later willen afrekenen zegt de vrouw in haar beste Engels “five and ten” (5 en 10), waar wij dan € 15,00 uit opmaken en die aanreiken. De vrouw neemt het briefje van € 5,00 en zegt nogmaals “ten” en wijst op de munten in Godelive’s portemonnee, waarbij blijkt dat nog € 0,10 wil hebben. Zo zeggen we allebei, da’s een meevaller 2 consumpties met koffiekoek voor € 5,10. De vrouw tevreden en wij tevreden. Met de kaart in de hand oriënteren we ons vervolgens op een fietstocht terug richting camping. Dat blijkt redelijk snel te lukken, maar het terrein wordt steeds heuvelachtiger en dus moeten we stukken lopen. Onderweg zit een Spaanse vrouw met schort op een muurtje en ziet aan ons uiterlijk en fiets, dat we toeristen zijn en roept “camping?”, waarop ik “si” (ja) antwoord. Met haar arm wijst ze ons de weg, dus een “gracias” (bedankt) van onze kant kan niet uitblijven. Rond 5 uur arriveren we weer op de camping en kopen een munt voor de wasmachine. Morgen houden we rust- en wasdag. Bij de camper drinken we in het avondzonnetje nog een lekker drankje. Het was een leuk uitstapje met heerlijk weer.

9-3-2019 Camping Vilanova Park

Rond 8.00 uur wordt er op onze camper geklopt. We schrikken wakker en er blijkt een medewerker van de camping aan de deur te staan. Hij verteld ons, dat er een foutje is gemaakt bij de receptie en dat onze plek vanaf vandaag aan anderen is toegezegd. We kunnen wel een plaatsje opschuiven en verontschuldigt zich voor het ongemak. Even ontdaan door deze “koude douche” op de vroege morgen besluiten we dan maar te gaan douchen en ontbijten, want we zullen toch moeten verkassen. Gelukkig hebben we als camperaars niet al te veel spullen om af te breken en op te bouwen, dus de verhuizing is snel afgerond. Het zonnetje schijnt lekker, dus geen straf om even bezig te zijn. Onze nieuwe buren (ook een gepensioneerd Nederlands stel) moeten wel even uitleg, want om nu zomaar 1 plaats op te schuiven is toch wel een beetje raar. Zij zijn vaste kampeerders blijkbaar, die hun caravan in Spanje laten staan en hun domein inmiddels weer helemaal hebben ingericht. Hun plaats is gisteren voorzien van de nodige plantenbakken en potten en het plaatje zou mooi passen in een tuinprogramma van Rob Verlinden. Ook vanochtend kan er door hen niet stil gezeten worden, want er staat de opbouw van een partijtent op het programma. Wij hebben vandaag “wasdag” en Godelive zoekt alle was bij elkaar, het bed wordt verschoond en we gaan op weg naar de wasmachines. Als alle was is ingestoken en de machine draait nog even langs de supermarkt voor een vers brood. Rond lunchtijd blijkt de was al klaar en kunnen we deze ophangen in een warm zonnetje, zodat het drogen kan beginnen. Het is vandaag weer schitterend weer, temperatuur van circa 21 graden en amper wind. Wat wil een mens nog meer, terwijl het in Nederland stormt, regent en minstens 10 graden kouder is? ’s Middags even een dutje, want na gedane arbeid is het goed rusten. Rond koffietijd ’s middags gaat Godelive aan de gang met de was afhalen en opruimen en daarna drinken we een mok thee. We gaan daarna wat spullen opruimen, zodat we morgen weer naar onze volgende plek toekunnen rijden. “s Avonds moeten we natuurlijk de spannende ontknoping van “wie is de Mol” zien en dat blijkt Merel Westerik te zijn. Godelive had de goed keuze gemaakt en ik helaas haar als 2^e genoteerd.