12-3-2019: Camping Devesa Gardens

Gisteravond was ik nog laat bezig met mijn reisblog en toen het klokje al twaalf uur had getikt kwam er al een app-je binnen met een verjaardag felicitatie. Ja, vandaag wordt ik 65 jaar en voor het eerst zijn we niet thuis om dit te vieren, maar vieren we het met z’n tweetjes. Het verhaal is af, maar de foto’s willen niet vlotten, dus kap ik ermee, want het is tijd om te gaan slapen. De volgende ochtend wordt ik gefeliciteerd door mijn vrouwtje Godelive en willen we buiten ontbijten. We doen vandaag wat relaxed, want het is/wordt prachtig weer en daar willen we een graantje van meepikken. Wat een luxe om in korte broek en T-shirt gewoon lekker buiten te ontbijten. Naast ons is inmiddels een Zwitserse vrouw met een VW buscamper komen staan. Zij heeft 2 honden bij zich en vertelt, dat ze vorig jaar de buscamper heeft gekocht en er nu 1 jaar mee door Europa wil trekken gedurende haar sabbatical leave (onbetaald lang verlof). Ze heeft al een stuk Italië gehad en de eilanden Corsica en Sardinië. Nu is ze bezig met haar Spanje toer en als het weer wat beter wordt dan trekt ze verder noordelijker. We gaan lekker aan de koffie en ook onze katten genieten van het mooie weer, want die mogen buiten (aan de lijn). Op de achtergrond horen we het geluid van een kettingzaag en er blijken een aantal bomen gerooid te moeten worden op de camping. Geluid is niet echt gezellig, maar een camping die een geheel jaar open is moeten tenslotte ook onderhouden worden. Zoon Rob belt om mij te feliciteren en om even bij te kletsen met pa en ma. Vanmiddag moet hij weer op dienst. Tegen de middag lopen we richting de campingwinkel en halen daar lekkere croissants voor de lunch. Terug bij de camper blijken er al de nodige felicitaties in de whatsapp en op Facebook binnengekomen te zijn. Ik geef snel even een “like” of stuur een bedankje. Na de lunch is het even tijd om te zonnen en dus even goed insmeren. Wanneer we zo in het zonnetje zitten krijgen we last van de zgn. “after lunch dip” en vallen we allebei in slaap. Als we na een tijdje wakker worden dan blijken we al een kleurtje gekregen te hebben, maar gelukkig nog niet verbrand. We zetten een kop thee en nadien gaan we een rondje maken over de camping / het vakantiepark. Er blijken een heleboel vakantiebungalows te zijn, een restaurant, een groot zwembad met ligweide, een midget golfbaan, speelvelden, een kinderboerderij en een manege. Aan het einde van de camping loopt een kanaal richt het meer van l’ Albufera en ’s zomers kun je daar met een boot heen. Op dit moment is het nog erg rustig en blijken de meeste voorzieningen nog gesloten. Het restaurant is wel geopend en we besluiten daar vanavond uit eten te gaan. Wanneer we terug wandelen over het campingterrein zien we veel kampeerders vanuit het Verenigd Koningrijk (Engeland en jawel ook 1 uit Schotland met letters SCO in plaats van GB), een aantal Zweden, Belgen, Fransen, Denen, Zwitsers, Nederlanders en ook best veel Duitsers. We nemen een aperitiefje bij de camper en maken ons daarna gereed voor het etentje. Het is nog niet echt druk in het restaurant, maar worden vriendelijk ontvangen en krijgen de kaart. Na wat puzzelen besluiten we te gaan voor het Spaanse tapas menu, want we zijn tenslotte in Spanje. We laten ons verrassen door de verschillende gerechtjes, zoals Ensaladilla Rusa, Croquetas de la Iaia, Provolone a las Brasas en Puntilla die best goed smaken. In het restaurant wordt in gebeld door dochter Cindy om mij te feliciteren. We houden het gesprekje kort en spreken af op een later moment weer even te bellen. Als de Patatas Bravas en de Chori-Morci Criolos con Chimichurri op tafel komen fronzen we onze wenkbrauwen, want die ene zwarte worst lijkt wel erg veel op bloedworst en da’s niet onze favoriet. De bloedworst kan ons toch echt niet bekoren en dus wordt deze niet gegeten. De andere worst blijkt ook aardig vet en dus laat Godelive deze ook aan haar voorbij gaan. De meeste dingen smaakten prima, dus weer een ervaring rijker. Teruggekomen in de camper praten we nog wat na en maken de reisplanning voor morgen. Daarna maak ik de foto’s voor de reisblog in orde en laat daarmee de mensen thuis weer meegenieten van onze ervaringen…haha.

13-3-2019 Valencia (E) – Benidorm (E)

Terwijl we nog slapen gaat ’s morgens de telefoon van Godelive af en Cindy blijkt aan de lijn via videobellen tezamen met onze kleinkinderen Jennifer en Stefan. Met een beetje regie van mama feliciteren ze opa met zijn verjaardag. Daarna zijn ze een beetje druk en vliegen de “opa en oma” kreten ons om de oren. Videobellen vinden ze erg leuk, maar ze raken dan ook een beetje uitgelaten in doen en laten. Na het belletje van Cindy beginnen we aan onze dag, opstaan, de katten etc.etc. We willen vandaag richting Benidorm, want we hebben er al veel over gehoord en gezien op TV, maar we zijn er nog nooit geweest. Als alle persoonlijke en camper rituelen zijn afgerond checken we uit en gaan op weg. We nemen de kustweg en willen een lunchpauze houden in Denia (genoemd naar de Godin Diana), een historisch vissersplaatsje. Het stadje ligt aan de voet van een 800 meter hoge berg met daarop een historische burcht. Rond het middaguur arriveren we op een parking aan het strand en nabij de haven. We blijken niet de enige camper te zijn, want er staan er zeker een dertigtal. Op het strand al een paar voorzichtige strandgangers, maar nog zonder badkleding. Het zonnetje schijnt lekker, maar er staat best een frisse wind. We lunchen in de camper en gaan daarna een frisse neus halen op de boulevard van Denia. Er is op de terrasjes al enige bedrijvigheid, want er worden drankjes gedronken en ook geluncht. In de jachthaven is het nog wat stiller en bij het vissers deel eveneens, want de meeste boten zijn blijkbaar uitgevaren. In Denia kun je via de ferry van Balearia naar Mallorca of Menorca varen, maar dan is niet voor ons nu. We maken wat fotootjes en lopen via de terrasjes op de boulevard weer terug richting camper. Godelive neemt nu het stuur over en voert ons richting Benidorm over een bergachtige kustweg met veel bochten en diverse snelheidsbeperkingen. Rond 16.00 uur arriveren we op Camping Armanello in Benidorm en we mogen een plekje uitkiezen. Als we zijn geïnstalleerd nemen we nog snel wat zonnestralen mee onder het genot van een lekker drankje. We hebben het verdiend zeggen we dan maar. Als we om ons heen kijken blijken er erg veel Engelse en Nederlandse overwinteraars op deze camping aanwezig. Tijdens het avondeten besluiten we morgen met de fiets Benidorm in te duiken voor een eerste verkenning.